Moord in Amsterdam

Het is juli 1733 aan de Amsterdamse Zanddijk. In een leerlooierij woont de leerlooier Gerhard met zijn twee jonge dochters, Diana en Elena. Diana is een mooie zachtaardige vrouw, met lange blonde lokken. Elena is minder verfijnd met haar ravenzwarte haar en grove trekken. Wanneer op een dag een matroos genaamd Peter de leerlooierij binnenstapt verliezen beide zusjes onmiddellijk hun hart aan hem. Alleen Diana haar liefde wordt beantwoord tot groot verdriet van Elena. Als Peter later tijdens zijn zeevaart een prachtige liefdesbrief aan Diana schrijft is het Helena die deze onderschept. Dit allemaal is het begin van een diep verstoorde zussenrelatie welke eindigt in een vechtpartij met dodelijke afloop. Blind van jaloezie duwt Elena haar zus van de trap, waar zij haar op de keldervloer voor dood achterlaat. Als ze de volgende dag nog in leven blijkt slaat ze haar de hersens in, en verkondigt alles alsof het een vreselijk ongeluk was: Mooie Diana is van de trap gevallen! De hele Zanddijk is in de rouw.

Als Peter terugkomt van zijn reis en hoort over dit drama is hij ontroostbaar. Elena grijpt haar kans en ontfermt zich over hem. Haar troostende aanwezigheid maakt haar tot zijn vrouw; ze trouwen en krijgen een kind. Als Helena op haar sterfbed, getergd door schuldgevoelens vertelt dat zij de dood van mooie Diana op haar geweten heeft, is Peter woest en vervloekt de dag dat ze is geboren. Elena smeekt om zijn vergiffenis maar het is te laat, eenzaam sterft ze op 24 juni 1753. Een eeuw later heeft zij nog steeds geen rust gevonden en doolt haar geest rond op de Zanddijk. Als je goed luistert hoor je haar nog kermen.