ziekte

18-7-2012
Mijn tante ging supersnel naar het ziekenhuis, haar vader werd met spoed opgenomen.
Eenmaal bij het ziekenhuis aangekomen lag haar vader in de operatie kamer.
Mijn oom was ook zo snel als hij kon naar haar toe gekomen.
Toen er een dokter uit de klapdeuren kwam wisten ze dat het niet goed was.
Mijn opa had kanker en dat bleek dat hij daar al heel lang last van had maar dat hij het nooit heeft verteld.
Diezelfde dag is mijn opa gestorven.
Een week later werd hij begraven.
Het was de mooiste begravenis die ik ooit had meegemaakt.
3 dagen na de begravenis kreeg mijn tante erg last van haar benen, Ze ging naar het ziekenhuis om het te laten controleren.
De hele familie was bezorgd vooral omdat iedereen nog met de dood van mijn opa zat.
De doktoren zijden dat het geen kanker was.
De hele familie was opgelucht maar ze vroegen zich ook af wat er dan wel aan de hand was.
Een paar weken later had me tante nog steeds last van haar benen en de doktoren konden niks vinden.
Mijn tante besloot naar een ander ziekenhuis te gaan om te kijken of die haar wijzer konden maken.
Nadat ze wat testen had gedaan ging ze weer naar huis.
1 maand later ze had nog steeds last van haar benen en kon steeds slechter lopen.
De doktoren hadden de uitslag van de testen.
Ze had wel KANKER en het was al zover uitgegroeid dat ze er niks meer aan konden doen.
De hele familie was in shock vooral omdat ze al hadden gezegd dat het geen kanker was.
1 maand later zijn ze getrouwd.
Mijn tante kon al niet meer lopen dus ze trouwde in haar rolstoel.
Het was een hele emotionele dag.
En in dit geval was het niet ''en ze leefde nog lang en gelukkig''.
9 dagen na de bruiloft is mijn tante gestorven aan kanker.
Ik vind nog steeds dat ze niet dood had hoeven zijn.
De doktoren hadden het moeten zien!
RUST ZACHT.