Korte verhalen

Zet ook uw verhalen op 1001KorteVerhalen.nl

Heeft u nog geen account? Meld u gratis aan!

Print dit gedicht

Intieme trots

Het was de vijfentwintigste aprildag van het voorjaar van 2018 en ik voelde weer de nadrukkelijke noodzaak om in mijn dagboek over mijn leven te schrijven. Er was geen ontkomen meer aan.
Wanneer ik niet schreef was het onduidelijk of ik bleef. En als ik niet schreef ging ik veel vaker over de scheef.

Er was een zware last van mijn schouders gevallen toen ik alle frustraties over mijn betuttelende psychologe in een venijnig prozaverhaal van me af had geschreven. Vervelend bleef het dat ik op donderdag 26 april 2018 voor een afrondend gesprek met haar op een afspraak moest verschijnen. Ik voelde een weigering, ik kreeg korte paniekaanvallen, maar ik nam het besluit om er waarschijnlijk toch naar toe te gaan. Ik kon haar rustig vertellen dat ik me door haar belazerd voelde en ze zou daar waarschijnlijk zalvend op gaan antwoorden, blij als ze was dat ze van mij weer wat aandacht kreeg.

Ik had niet veel aan deze geestelijke hulpverleenster gehad, maar ik kon me mezelf bevrijden door in het geheim een alles vernietigend rapport over haar onkunde te schrijven, dan had ik mijn eigen bewijs voor de bizarre werkelijkheid die zij voor mij had getekend.

Deze optimistische psychologe had me destijds afgeraden om lustcontacten met jong volwassen mannen te hebben, maar ik had haar advies genegeerd en daar had ik totaal geen spijt van. Ik had helemaal nooit naar haar moeten luisteren. Wat was de betekenis geweest van haar gebabbel over “lege seks” terwijl ze zelf een vaste vriend had en bezig was met het plannen van het verwekken van een kind. Allemaal projectie van die burgerlijke trut uit haar deftige milieu. Zo’n type dat voor de hip naar de kringloopwinkel ging terwijl ze zich de Bijenkorf kon veroorloven. Ze wisten precies hoe ze mensen uit een “lagere” klasse konden belazeren, met hun geveinsde belangstelling en onbetrouwbare maniertjes van handelen.

Een middagje lustliefde met mijn eenvoudige heteroseksuele droomprins had mij meer heil gebracht dan de betuttelde nep aandacht van deze afgestudeerde oplichtster van de maatschappelijke witte boorden categorie. Ze had net als de vorige casemanager al die tijd een dubbele agenda gehad, gemakzuchtige antwoorden omdat ze toch op zoek waren naar een andere baan. Geen werkelijke belangstelling voor de belangen van mij als cliënt, ik had vaak meer aan de opiniestukken op een schrijverswebsite dan aan haar theorieën over de levendige werkelijkheid, waaraan ik me door mijn aandoening probeerde te onttrekken.

Vanuit mijn interpretatie van de werkelijkheid moest ik beide theorieën over lust en liefde die hier op de site waren te lezen gedeeltelijk verwerpen. Ik kon me, zover dat er iets toe deed, niet helemaal in vinden. Maar het kon ook zijn dat mijn voormalige geliefde erudiete Emma Petronella had gelogen en dat haar theorieën over sublimeren en cultiveren en het verschil daartussen te particulier waren om aan maatschappelijke waarden te worden getoetst.

Emma Petronella had veel boeken gelezen, soms las ze wel acht verschillende boeken per nacht. Je kon het zien aan haar ogen en aan de manier waarop ze bewoog en haar halfzware Samson shagsigaretten op stak. Overal stonden asbakken, overal lagen boeken met bladwijzers om aan te geven waar ze was gebleven. Ze zeemde de ramen niet meer zelf, dat deed ik voor haar. Het ware kleine, door de rookaanslag, bruin geworden raampjes. De scherpe kantjes van de lust waren er langzaam afgesleten in onze omgang.
Ze had er moeite mee gehad dat ik ouder werd en trok ze zich steeds meer terug in haar wereld van boeken in haar tot woonpaleis omgebouwde danszaal. Door de koepel in het dak viel het maanlicht schuchter naar binnen tussen de rookwolken die ronddwaalden in de ruimte waarin zij haar leven doorbracht.

Als ze nog zou hebben geleefd, als oude dame Emma Petronella, dan had ze waarschijnlijk haar eigen mening gehad over wat een aantrekkelijke goed gebouwde en fors geschapen jongeman van eenentwintig jaar op stoere mannenwijze had gedaan tijdens een zonnige middag in het huis van de verlegen teder ouder wordende Bjarne. En ik moest moeite doen om haar stoffige moralistische gedachten niet over te nemen. Ik moest ook moeite doen om de woorden van mijn truttige psychologe niet te horen over wat zij had verteld over dat soort intiem geworden dromerige zaken.

Het was anders geweest dan hoe ik er over nagedacht had. En ik geloofde steeds meer in de mystiek van de aantrekkingskracht, het geheime verlangen van de romantische gedachte. Er was nieuw maanlicht in mijn dromen. Mijn lichaam werd aangestuurd door de poëtische schoonheid van mijn intellect en ik verschilde daarmee in eenvoud niet veel met mijn droomprins en zijn mystieke verlangens die ik als een minnaar had beantwoord.

Ik had in mijn gedachten al tientallen verhalen verhalen geschreven over mijn fijne hartverwarmende lustig avontuurtje en het voelde als bevrijdend dat ik mijn preutse lezers daar niet mee hoefde lastig vallen. Ik bedreef de liefde niet om te provoceren, maar om mijn hart te laten leren.

De mensen die gewoon waren gebleven, zichzelf tot aan de dood, hadden hun eigen eigenzinnige wijze om poëzie in de werkelijkheid te ontdekken. Daar was geen hogere macht over horizontale gelijkheid voor nodig.

Het gesprek met de psychologe verliep teleurstellend. Ik had veel te veel gif en woede in me en ze ging zoals gebruikelijk nergens echt inhoudelijk op in. Er was sprake geweest van overmacht, begrijpelijk, maar ze lieten mij wel gewoon voor zorg die ik niet had gekregen betalen.

Dat van de "lege seks" probeerde ze nog te nuanceren, maar ik had daar toch mijn bedenkingen over. Ze had gewoon iets geprojecteerd vanuit haar eigen beperkte inzicht. Toen ik er haar mee confronteerde dat ze me probeerde te domineren gaf ze ook een ontwijkend antwoord, alles werd nu naar de nieuwe casemanager geschoven. Ze was ooit begonnen met proberen mij inzicht te geven, maar realiseerde zich nooit dat ik niet veel met haar beperkte inzicht kon. En toen werd het meer en meer een manier van betuttelen. Ze ontkende dat er een groot aantal afspraken niet door was gegaan, in de periode voordat ze mij door overmacht liet barsten. Haar viel niets te verwijten. Ondanks al mijn frustraties vond ik het toch een sympathiek persoon. Jammer voor alle partijen dat het zo was gegaan.

Toevoegen aan favorieten

Ingezonden door

Bjarne

Geplaatst op

19-05-2018

Over dit verhaal

Voor het aandragen van de titel wil ik Kees Broodakker met diens toestemming hartelijk bedanken.

Foto's

Geef uw waardering

Er is 5 keer gestemd.

Social Media

Tags

Geestesziekte Huplverlener

Reacties op ‘Intieme trots’

Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit verhaal, een reactie plaatsen kan hieronder!

Reageren

We gebruiken uw gegevens alleen om te reageren op uw bericht. Meer info leest u in onze Privacy & Cookie Policy.

Wilt u direct kunnen reageren zonder elke keer naam en e-mailadres in te voeren? Meld u hier aan voor een account!

Laatste nieuwsberichten

  • 21-02 - Spanning voelen bij online spelen

    Als online casino liefhebber, wil ik graag mijn ervaringen delen van het online spelen en andere spelers ook tips geven. Het is van belang dat je gaat kijken naar De beste online poker strategieën

    In Nederland mogen we sinds 1 oktober 2021 legaal online gokken. Dit betekent dat de Nederlandse Kansspelautoriteit vergunning verleend aan gokbedrijven die voldoen aan alle eisen...

Bekijk oudere nieuwsberichten »


Merknamen en domeinnamen eigendom van Internet Ventures Ltd - website via licentie in beheer door Volo Media Ltd