Korte verhalen

Zet ook uw verhalen op 1001KorteVerhalen.nl

Heeft u nog geen account? Meld u gratis aan!

Print dit gedicht

Licht in de duisternis

www.tanjaposthumus.nl

Licht in de duisternis

Volgens mij was ik een jaar of vijftien/zestien toen ik mijn scheermesjes tijdperk inging..al met al heb ik nu
dus al een jaar of dertig ervaring..
Het begon met de oksels en het gevaren driehoekje…en elke keer genoot ik er weer van als alles er weer
mooi strak bijlag!
Om me heen hoorde ik dat iedereen ook de benen deed..bij mij zaten daar maar hele kleine blonde haartjes op..maar ja…om de één of andere duistere reden denk ik altijd dat ik alles wil proberen.. dus..
Mijn benen moesten er ook aan geloven…met als gevolg dat er kleine stoppeltjes kwamen…sinds die tijd heb ik dus meters meer erbij gekregen om te maaien en het leek wel of alles steeds sneller terugkwam..

Naast de tijd die toen in het roken ging zitten kreeg ik er dus nog een bezigheid bij..want het laten zitten
was natuurlijk geen optie en zo ging ik jarenlang de bossages te lijf
Tot een paar jaartjes terug..wat als ik nou eens de ladyshave ervoor zou gaan gebruiken?
Dat ding trekt alles mooi met wortel en al weg! Vol goede moed begin ik met de oksels…holy shit!!
Dat valt niet mee!! Toch de tanden maar op elkaar en doorgaan…en eerlijk is eerlijk, het resultaat is geweldig! De eerste weken groeit er van schrik niets meer!
En op het moment dat de haartjes toch weer besluiten te groeien komen ze mooi zacht terug….dat brengt me aan het denken..zou ik de bermuda driehoek ook durven aan te pakken?
Nadat de gedachte een aantal dagen door mijn hoofd zweeft besluit hij zich vast te gaan zetten en een paar dagen later trek ik de stoute schoenen aan…
De holy shit van de vorige keer is er nog niets bij…wat een ellende zeg! Na een centimeter hou ik het mooi voor gezien..Dit is echt niet te doen…na een half uurtje bijgekomen te zijn komt het in me op om nog maar eens een heel klein stukje te proberen en zo modder ik dus een hele dag door…met als resultaat…ja hoor, een perfect gemaait gazonnetje daar beneden!
Aangezien het resultaat echt lang blijft en dat dus veel scheerbeurten scheelt besluit ik dit voortaan zo te blijven doen en na verloop van tijd begin ik te ‘wennen’ aan de pijn die daarbij vrijkomt..tot die keer dat één van die lipjes daar beneden vast kwam te zitten in de ladyshave…de uitdrukking wie mooi wil zijn moet pijn lijden was hier op dat moment buitengewoon op zijn plaats!

Een tijdje terug werd ik geappt door het zusje van mijn vriendin..ze is schoonheidsspecialiste en heeft een model nodig..leuk denk ik gelijk…want ze kan niemand vinden…huh? Dat is raar, je zou denken dat genoeg vrouwen wel een keer met haar mee willen…model waarvoor vraag ik?…brazillian wax krijg ik als antwoord….OEF…de horror beelden die ik voor me krijg druk ik snel weg…op zich wel logisch dat iedereen zich hier niet vrijwillig voor aanmeld denk ik…het idee dat ze met haar snufferd je doos even uitgebreid gaat zitten bekijken is tot daar aan toe maar de gedachte dat de wax er in één keer weer afgeritst zal gaan worden brengt wel een licht gevoel van paniek naar boven…

Toch lijkt het me wel wat, zo duren de perikelen in ieder geval geen dag meer en hoef je ook niet bang te zijn voor vastzittende lippen én het is binnen een half uurtje tot uurtje achter de rug..dus ik zeg ja..
En een paar weekjes later gaan we op weg naar Rotterdam waar haar cursus plaats zal gaan vinden..En het valt me honderd procent mee, daar waar ik gedacht had peentjes te gaan zweten op het moment dat het los getrokken moest worden bleek dat zij er nog meer moeite mee had omdat ze dacht dat ze me pijn zou gaan doen..Al met al was het een bijzondere ervaring en zo glad als een paling reden we weer naar huis..

Toen de groei er weer inkwam besloot ik het zelf ook maar op deze manier te gaan doen…bakje wax warm maken en lekker charmant op een stoel plaats nemen voor de spiegel en gaan met die banaan!
Jezus zeg..Dat ziet er toch niet uit denk ik als ik het beeld voor me zie..maar dat mag de pret niet drukken en gestaag begin ik de wax erop te klaaien en er vervolgens weer af te trekken…
Het gaat goed zo en ik blijf dit voortaan doen…nadat ik de scheermesjes had afgezworen kan nu ook de ladyshave de prullenbak in..

Twee weken geleden was het weer zover, wax klaarzetten met de spatels en in vol ornaat plaats nemen op de stoel voor de spiegel..Het gaat me steeds makkelijker af..maar zoals dat met alles gaat wat een routine wordt verdwijnt toch wel een beetje de concentratie en voordat ik het goed en wel in de gaten heb klieder ik de wax op een plek waar het niet had moeten zitten…tussen de haartjes die waren uitverkoren te mogen blijven groeien…Mijn mond valt van schrik open…ooooohhh wat nu???
De plak wax zit er al op en een weg terug is er dan niet..als ik eraan zal trekken trek ik dat gedeelte nu natuurlijk mee…het idee aan hoeveel pijn dat wel niet zal gaan doen maakt dat ik stokstijf blijf zitten…letterlijk een k*t situatie waar ik nu inzit!
Ik begin me geestelijk voor te bereiden op wat komen gaat..ik doe mijn ogen dicht..bijt mijn tanden stijf op elkaar en geef in één keer een ruk aan de wax…
En net voordat het bij het stuk is wat dus eigenlijk had moeten blijven zitten breekt de wax af…pffff wat een geluk!
Nu ik van de schrik ben bekomen zie ik dat de wax eigenlijk alleen maar op de puntjes van de haartjes terecht is gekomen…en besef dat ik het met een schaartje er gewoon uit kan knippen….tsjonge jonge jonge…beetje beter opletten voortaan Tanja!

Een aantal maanden terug was mijn tante uit Canada weer in Nederland en de overgang kwam ter sprake…de opvliegers, de stemmingswisselingen enz enz totdat ze iets vertelde wat ik nog niet wist…het blijkt dat de haargroei op al die plekken waar ik al jaren lang mee bezig ben ook minder gaat worden en uiteindelijk zal stoppen!! Wat gaaf!

Echt een lichtpuntje in de duisternis zullen we maar zeggen!

Mijn lijf is nu ongeveer anderhalf jaar met de overgang bezig en takelt lekker af maar het enige wat ik tot nu toe zie aan lichtpuntjes zijn de kerstlichtjes die overal te voorschijn komen…
Tot de dag dat míjn lichtpuntje tevoorschijn komt blijft het wax bakje nog mooi binnen handbereik

Toevoegen aan favorieten

Ingezonden door

Tanja-posthumus

Geplaatst op

29-07-2016

Foto's

Geef uw waardering

Er is 2 keer gestemd.

Social Media

Tags

Brazilianwax

Reacties op ‘Licht in de duisternis’

Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit verhaal, een reactie plaatsen kan hieronder!

Reageren

We gebruiken uw gegevens alleen om te reageren op uw bericht. Meer info leest u in onze Privacy & Cookie Policy.

Wilt u direct kunnen reageren zonder elke keer naam en e-mailadres in te voeren? Meld u hier aan voor een account!

Laatste nieuwsberichten

  • 21-02 - Spanning voelen bij online spelen

    Als online casino liefhebber, wil ik graag mijn ervaringen delen van het online spelen en andere spelers ook tips geven. Het is van belang dat je gaat kijken naar De beste online poker strategieën

    In Nederland mogen we sinds 1 oktober 2021 legaal online gokken. Dit betekent dat de Nederlandse Kansspelautoriteit vergunning verleend aan gokbedrijven die voldoen aan alle eisen...

Bekijk oudere nieuwsberichten »


Merknamen en domeinnamen eigendom van Internet Ventures Ltd - website via licentie in beheer door Volo Media Ltd