Korte verhalen

Zet ook uw verhalen op 1001KorteVerhalen.nl

Heeft u nog geen account? Meld u gratis aan!

Print dit gedicht

Duisternis van Greenhill Caste

Ik ben Jack.
Ik was niet de gewone doorsnee jonge jongen. Mensen zagen me als anders. Ze zagen me als een rustige jongen die kalmte uitstraalden. Meisjes wilden altijd graag met me praten, en zochten mijn aandacht. Ik was gefocust en dat had iedereen door. Het was mijn specialiteit. En die had ik nodig in de plek waar ik leefde. Greenhill Castle. Een plek vol duistere geschiedenis en heden. Het was alsof er een vloek ruste over dit gebied. De meest gekke mensen kwamen hier op vreemde weg hier terrecht. Psyghopaten, criminelen, en de mensen die hier slachtoffer van werden. Er was altijd wel iets aan de hand. Soms was het makkelijk te zien. En soms gebeurde het in de verste achterkamertjes. Het was een plek van duistere geheimen en schandalen. En altijd werd er een probleem opgelost met geweld. Eerst een hoop bedreigingen. Ze probeerden elkaar het leven zuur te maken. Tot dat iemand het recht in eigen handen zou nemen en er een einde aan zou maken. Dat was de manier hoe het er aan toe ging. Ook waren er mensen die de meest vreemde manieren vonden om geld te verdienen. Negen van de tien keer was dat in strijd met de wet. Maar de criminelen konden gemakkelijk te werk gaan doordat de vrouwlijke sherrif Sherrina makkelijk te beinvloeden was en om te kopen. Geld was het gene wat de macht had. En alles lijkt te koop te zijn.
Op een avond bevond ik me na een lange tijd geleden terug in Café de Kerker. Ik werd rijkelijk ontvangen door een hoop vrienden en vriendinnen die me een lange tijd niet hadden gezien. Ik kreeg compliementen als 'Je ziet er goed uit!' Het voelde goed om terug te zijn. Ik dronk wat en maakten plezier met de mensen. De sfeer was gemoedelijk. Totdat er een nieuwe groep mensen kwam binnen zetten. Ineens hield iedereen op met praten en keek naar de deuropening waar de groep binnen kwam zetten. Ik wist wie dit waren. Het waren mensen van een aantal dorpjes verder op. Maar ze waren samen met Rosalien. Zij was wel een inwoner van Greenhill Castle. En deze mensen waren haar vrienden. Maar ik kende verhalen over dat deze mensen hier niet geliefd waren door gedrag wat ze eerder hadden vertoond. Rosalien kwam rennent op me af en omhelsde me. 'Ik ben jarig vandaag broertje!' zei ze vrolijk tegen me. En ze was zich er duidelijk niet van bewust wat er gaande was. Maar om haar gerust te stellen deed ik alsof er niets aan de hand was. 'Gefeliciteerd liefe zus!' zei ik en gaf haar drie kussen op de wangen. 'Wat heb ik jou een lange tijd niet gezien!' zei ze vrolijk en ik zag haar ogen glinsteren terwijl ze me aankeek. 'Ik ben ook blij om jou te zien meissie.' reaggeerde ik, en omhelsde haar nog een keer en liet er los. Ze ging terug naar haar vrienden, en de mensen om me heen vroegen me wat die gasten hier deden. Ik legde ze uit dat ze mee waren wegens de verjaardag van Rosalien. Ze reaggeerde nogal wat knorrig, en ik zag het drank er versneld ingaan. Ik had er een naar gevoel over, en het vertelde me dat dit niet heel lang goed kon gaan.
Ik moest nodig naar het toilet, en ik zette mijn koers. Ik liep door de groep heen die net was binnengekomen en ik begroette ze persoonlijk met een vriendelijke lach. Ik kreeg kwade gezichten terug terwijl ik geen geschiedenis met ze had. En toch kregen ze het voorelkaar om zich door mij bedreigd te voelen. Nors waren ze inderdaad en ik begon al wat te begrijpen waarom ze hier liever niet gezien werden. Maar ik liep door en enterde de wc ruimte in waar ik Arnie tegen het lijf liep. Arnie was één van de weinige die veel cocaine verkocht in Greenhill Castle. Het was een kleine dikke man die hierom behoorlijk berucht stond. Vaak werd ook de spot met hem gedreven omdat hij zich moeilijk onder controle kon houden. Vaak kreeg hij op zijn donder van andere criminelen. Hij stond hier samen met een andere man die ik slechts kende van gezicht. Maar hij was vaak te zien met figuren als Arnie. Beiden hadden ze een pistool in hun handen, en drukte het magazijn erin en zetten vervolgens het wapen op scherp. Mijn mond viel open en ik keek verschrikt. 'Hé Jack. Wat een lang gezicht jongen.' zei Arnie. 'Eh ... Ja. Wat gaan jullie doen?' vroeg ik verbaasd en had de volkomen relaxte reactie van hem niet verwacht. 'We moeten even wat recht zetten met die klootzakken uit RedWood.' reaggeerde hij en liep met zen vriend de deur van de wc's uit terug de kroeg in met hun pistolen getrokken. Er ging van alles door me heen. Wat als er onschuldigen worden geraakt. Dit word één grote ramp.
'RedWood naar de kanker!!!' hoorde ik geschreeuwd worden. Ik deed snel de wc deur open en keek de kroeg in. Genadeloos haalden ze de trekker over, en doordat ze al wat alcehol in het bloed hadden, hadden ze niet meer door welke kant ze opschoten. Ik zag wat vrienden van me aan de andere kant van de kroeg snel dekking zoeken. Er klonk geschreeuw en chaos. En toen zag ik dat de mensen uit RedWood nu ook pistolen trekken en het vuur terug opende, ook mijn richting op. Snel dook ik de wc ruimte in en hield me hier schuil. Na nog wat schoten gehoord te hebben, werd er nog wat geschreeuwd en gescholden. En toen begon de rust weder te keren.
Ik was bang dat er vrienden van me dood of gewond zouden zijn. En met een trillend lichaam stond ik op en nam voorzichtig een kijkje de kroeg in. Ik zag de vriend van Arnie met een schotwond in het hoofd op de vloer liggen, en Arnie kreunde door een schotwond in zijn schouder. Hier en daar zag ik wat doden en gewonden liggen. En de overlevenden vertrokken uit de kroeg wanneer ze dachten dat het veilig was. Snel liep ik richting me maten, en ik zag dat Dennis en Timon waren geraakt door verdwaalde kogels. Ik zag dat Ronnie de kroegbaas al het allarm nummer aan het bellen was. Ik ging bij Dennis en Timon zitten die niet meer instaat waren om te praten.
Toen ik de politie sirenes hoorden zei me instinct dat ik moest weg wezen. Ook had ik geen zin om met die wouten te praten. Een goede wout voor mij was een levenloze wout. Hier in Greenhill Castle waren ze niets meer dan corrupt. Dus ik zette het op een lopen.
Die avond was voor mij de druppel. Geen van mijn vrienden was er bij omgekomen. Maar 6 andere wel. En er waren nog een aantal zwaar gewonden. Door alles wat ik hier meemaakte in Greenhill Castle werd me iets heel erg zeker. Ik moest er voor zorgen dat ik hier aanzien zou krijgen. Zodat ik hier langer kon overleven. Want ook ik had dood kunnen wezen. En die avond was niet de enige ervaring. Daarvoor had ik al 3 moorden meegemaakt. Ik had veel vechtpartijen meegemaakt. En een hele hoop onrecht. Er was maar één manier om hier te overleven. En dat was dat ik zelfde als Greenhill Castle moest worden. Duister.

Toevoegen aan favorieten

Ingezonden door

Jack

Geplaatst op

06-04-2013

Over dit verhaal

Verhalen over Greenhill Castle vanuit het perspectief van Jack.

Geef uw waardering

Er is 8 keer gestemd.

Social Media

Tags

Actie Complot Drama Kwaad Slecht Verdriet

Reacties op ‘Duisternis van Greenhill Caste’

Reageren

We gebruiken uw gegevens alleen om te reageren op uw bericht. Meer info leest u in onze Privacy & Cookie Policy.

Wilt u direct kunnen reageren zonder elke keer naam en e-mailadres in te voeren? Meld u hier aan voor een account!

Laatste nieuwsberichten

  • 21-02 - Spanning voelen bij online spelen

    Als online casino liefhebber, wil ik graag mijn ervaringen delen van het online spelen en andere spelers ook tips geven. Het is van belang dat je gaat kijken naar De beste online poker strategieën

    In Nederland mogen we sinds 1 oktober 2021 legaal online gokken. Dit betekent dat de Nederlandse Kansspelautoriteit vergunning verleend aan gokbedrijven die voldoen aan alle eisen...

Bekijk oudere nieuwsberichten »


Merknamen en domeinnamen eigendom van Internet Ventures Ltd - website via licentie in beheer door Volo Media Ltd