Zonder eind

Beste vrienden waren ze al lang, Bob en Katja.

Katja ondertussen gescheiden van haar man, Bob nog steeds gelukkig getrouwd.
Gelukkig, maar wel met één deukje in hun perfecte leven met een  kindje, een eigen huis, leuke vrienden,...
Hij kwam iets te kort.

Zijn hoge libido tegenover het onbestaande libido van zijn lieve vrouw deed hem sterven vanbinnen. Jaren opgekropte frustratie en lonken naar die andere kant, die kant van vreemdgaan, maar toch onbereikbare kant, want hij hield van zijn vrouw en gezin.
Toch vond hij een uitweg in het schrijven van geile verhalen, op een site daarvoor gemaakt.
Al zijn fantasieën leefde hij uit op zijn toetsenbord. Het werd zijn nieuwe hobby, zijn nieuwe verslaving.

Vele verhalen kwamen uit de letters die hij blindelings na elkaar aansloeg. De vele reacties van zijn lezers deed hem nog meer schrijven. Schrijven zonder einde tot...

Tijdens een chat met Katja het ongewild ter sprake kwam.

Ze was benieuwd en wilde alles lezen. In sommige verhalen herkende ze plots zichzelf en begon samen met Rob nieuwe, geile verhalen te bedenken. Niet alleen op de site, maar ook in privé chatsessies. Het chatten werd steeds geiler wanneer ze aan elkaar vertelden hoe ze stiekem al jarenlang op elkaar geilden. Het werd altijd verborgen achter een masker.

Maar nu waren de maskers van Bob en Katja afgevallen.

Ze wilden elkaar, alleen nog elkaar, de lust en passie was niet te houden.
Weken gingen voorbij, alsook vele geile gesprekken via het net.
Tot plots Katja terug contact kreeg met haar ex man.

Het tempo van de chatsessies implodeerde, Bob kreeg het opnieuw moeilijk.
Maar nu was het anders. De "andere kant" was nu gereduceerd tot één persoon: Katja.

Hij wilde haar, hij wilde haar zo hard. En die zeldzame keren dat ze elkaar zagen of spraken liet Katja duidelijk voelen dat ze hem ook nog wilde.

Tot... een maand, jawel een maand radiostilte.

Bob durfde niets meer sturen uit schrik dat Katja betrapt zou worden met zijn berichten. Katja stuurde ook niets.

Duizend keer per dag keek Bob naar zijn telefoon, nog steeds niets, nog steeds niets, nog steeds...
Niets.

Tot op een avond, hij kon er niet meer tegen. Hij moest en zou haar zien!
Hij wachtte haar op aan haar appartement. Stuurde een berichtje.

Aarzelend kwam ze in het donker aangelopen en stapte in.
Ze reden weg de duisternis in en werden nooit meer gezien.

------------------------------------

Tientallen jaren later...

Ik kom net thuis van een uiteenzetting van Alain Remue, hoofd van de cel vermiste personen.
Heel interessant, hij vertelde honderduit over de technieken die binnen de cel gebruikt worden maar ook over echte verdwijningszaken uit het verleden.
De meeste met goede afloop, maar toch ook enkele minder goede, waaronder de auto die ze uit het kanaal gevist hadden, vlakbij een sluis waar veel scheepvaart actief was.
Door de lage waterstand was het obstakel opgedoken. In de restanten van het wrak werden tussen de smurrie die de wagen vulde, verschillende botten gevonden. Bij nader onderzoek botten van 2 mensen, een man en een vrouw.
Tussen de modder vonden ze ook 2 gouden ringen. Toen begrepen de onderzoekers dat deze man en vrouw ooit getrouwd waren.

Echter, niet met elkaar...