De kracht van mijn hand
Mijn hand, de linker, de hand met de directe verbinding naar het hart. De ringvinger ervan, waarvan de Romeinen meenden dat de ring van trouw aan dié vinger hoort geschoven te worden, die vinger: de poort naar het hart. Die godsdienst, die zegt dat de linker hand de onreine hand is, die was er toen nog niet.
Het is die linkerhand die energie geeft en opneemt; het is die hand die heelt, beschermt, aanmoedigt en waakt. De kracht ervan, opgeslagen in een brein, gevoed door water én door vuur.
Het is niet de hand die voelt - het is het brein; de nood van de ander aanvoelend; de behoefte beseffend van de steun die de ander op dat moment nodig heeft - gevraagd
of ongevraagd zal dat brein de energiestroom loslaten en zal deze haar weg vinden, via de hand.
Het is mijn hand, mijn brein, waarover ik spreek.
Ik, noch mijn brein, hebben erom gevraagd dit te kunnen doen; het geven van energie kóst energie; het helen maakt mij zwak, het waken maakt mij slapeloos; de rust die ik kan geven aan anderen maakt mij rusteloos. Het weten van de nood van anderen doet pijn. Het is een proces dat ik niet kan uitzetten, er is geen knop die ik kan omdraaien.
Ben ik er blij mee, met die hand en dat brein?
De ruimte tussen een 'ja' en een 'nee' is als elastiek; en daarbij: elk werkt ook onafhankelijk van elkaar. Het is de hand die geeft, maar het is het brein dat wéét.
Mijn brein weet dat ik weg moet blijven van lijden; ziekenhuizen zijn zwarte gaten voor mijn energie, het wordt er - zonder dat ik me ertegen kan beschermen - uit me gezogen.
Het brein weet, voorvoelt, dat het iemand beloven kan hem of haar bij te staan, en zendt die noodzaak naar mijn hand; mijn hand zoekt het vuur en tezamen - gedachte en vuur - maken mijn belofte waar. Dus, ja, soms ben ik blij ... gelukkig.
Wanneer echter mijn lichaam gaat lijden van de constante inname en uitgave van energie, en het helen ervan mij veel pijn bezorgt -- dan ben ik zeker niet blij.
Werkt het echt, of is het suggestie?
De scepticus zal me uitlachen; de mens die me kent en in me gelooft, of me lief heeft, zal erkennen dat ik kan helpen. Degenen die ik belangrijk vind of lief heb, die ik in mijn hart meedraag, zullen altijd weten - en zelfs voelen - dat mijn steun, mijn energie, er voor hen is, op het moment dat ze het 't meest nodig hebben.
Zoals in de laatste ademtocht van de stervende de lichaamsenergie vrijkomt; ook door mij afgegeven energie blijft - altijd - ergens. Niet alleen op de plek waar ik ben - ook op afstand, soms duizenden kilometers van mij zal het zijn weg vinden. Energie zal een weg vinden naar een nieuwe generatie, in een ander gedaante, in een ander land. Energie gaat niet verloren. Sta ervoor open en je zult het ontvangen.
Ingezonden door
Geplaatst op
29-02-2016
Over dit verhaal
Is het echt zo, of toch niet? Kan mijn hand je helpen?
Geef uw waardering
Er is 5 keer gestemd.Social Media
Tags
ParanormaalReacties op ‘De kracht van mijn hand’
-
Werkt het echt of is het suggestie? Eéns kom ik die schudden.
Gevene - 01-03-2016 om 15:19
ongewenste reactieGevene, ik kan je mensen noemen die erbij zweren. Ikzelf heb er alleen maar last van. Veel energie opnemen en afgeven en de vellen hangen in mijn handpalm. Vlak echter ook 'suggestie' niet uit. Linksom of rechtsom, het lijkt te werken.
Irene O. - 01-03-2016 om 16:12
Reageren
Laatste berichten op het forum
- 14/08 verhaal van de dag
- 18/06 [s]hooi[/s] hoi
- 08/03 Goedkeuring verhaal
- 15/11 Eerste stuk van Dreambender
- 15/11 VERHALEN WEDSTRIJD!!!
- 31/10 Dit ben ik....
- 21/07 Vraag aan iedereen hier!
- 03/07 Wie kent het verhaal Jumbo
- 20/06 Hallo
- Naar het forum »
Laatste nieuwsberichten
Spanning voelen bij online spelen
De beste online poker strategieën
Zij zijn duurzaam van zichzelf
Het ongelooflijke verhaal van Louis Zamperini
Liever vrolijk rondrijden in je Peugeot dan huilen in je Ferrari
Het wonder van Cesena: The Rockin’1000
Ik wilde op vakantie: ideeën om te besparen
Reis naar Zuid-Amerika; geweldig ervaring
Die keer dat mijn klimvakantie met de auto faliekant mis ging