Een nachtmerrie komt uit

Haast dat Pieter altijd, vooral als school uit was. Voetballen en andere stoere dingen doen met zijn vrienden, meteen naar huis gaan zat er nooit in. Het is weer gym dag vandaag, daar had Pieter nooit zin in. Telkens maar weer die stomme oefeningen doen of dingen doen die alleen meisjes of kleine kinderen leuk vinden! Pieter was ook moe van de nacht ervoor, een vreselijke droom had hij! Namelijk dat hij een meisje was geworden, bij het wakker schrikken is hij gelukkig weer een stoere jongen. Een diepe zucht van opluchting volgt.

Als ze klaar zijn met gymmen rent Pieter naar de kleedkamer, gehaast kleed hij zich om. Eenmaal klaar rent hij naar buiten als eerste zoals altijd, dat mochten de leerlingen. Meteen naar huis of dat hun ouders buiten stonden te wachten.
“Sophie,” wordt erop eens geroepen.
Pieter geeft er geen gehoor aan want hij heet natuurlijk geen Sophie en hij is geen meisje zoals in zijn droom. Als Pieter bij de fietsen is zoekt hij zijn fiets, opeens wordt er een hand op zijn schouder gelegd.
“Hallo daar, hoorde je mij niet?” Vraagt de moeder van Sophie aan Pieter. Pieter staat haar verbaasd aan te kijken, “kom fiets pakken dan gaan we naar huis.”
“Ik….,” Pieter schrikt en is meteen stil!
Wat is er met mijn stem gebeurd?
“Hallo jongedame, kom we hebben niet de hele dag te tijd.” Roept Sophie haar moeder.
Pieter voelt in de broekzakken en vindt een fietssleutel, maar niet zijn fiets sleutel! Aan deze sleutel zit een roze hartje en een labeltje met Sophie haar naam op en een telefoonnummer. Maar wat is er gebeurd, ben ik nu Sophie geworden, droom ik nu nog steeds? Dan kijkt Erik naar de kleren, schoenen en jas die hij aan heeft. Nu zie ik het, heb per ongeluk haar kleren aangetrokken omdat ik alleen keek naar een donker blauwe jas. Hoe kan ik nu zo stom zijn!
Pieter loopt naar haar fiets en doet de fietssleutel erin, het fietsslot springt open. Bij de moeder aangekomen kijkt hij haar aan en wacht maar wat er gebeurd.
Dit is vast weer een droom, straks wordt ik wakker en ben ik weer een jongen! Vast een keer als ik ergens van schrik, denkt Pieter
“Zo treuzelaar, eindelijk je fiets gevonden?” Vraagt Sophie haar moeder. Pieter knikt maar ja, opeens ziet hij Sophie uit de gymzaal komen. Die kijkt rond, maar ze heeft mijn kleren aan! Sophie lijkt net als hem in de war, ze bekijkt de kleren die ze aanheeft. “Kom fietsen aan mijn linkerkant blijven en rustig fietsen!”
Fietsend denkt Pieter na, vooral hoe het kan gebeuren dat hij opeens Sophie is geworden. Vooral het nu om weer een meisje te zijn net als in zijn droom, kleren aan hebben van meisje en straks meisje dingen gaan doen geven hem rillingen over zijn hele lichaam. Aangekomen bij Sophie haar huis, zet Pieter haar fiets in de schuur net als haar moeder.
“We gaan eerst een broodje eten!” Roept Sophie haar moeder als Pieter wil doorlopen naar de gang.
Hij kijkt haar aan en doet de jas van Sophie uit, deze wil hij ophangen in de gang. Maar daar hangen geen jashaken voor de kinderen, wel de volwassen. “Dromertje, jas in de bijkeuken netjes hangen!” Roep Sophie haar moeder als ze Pieter ziet staan in de gang, dromend in haar ogen!
Zittend aan de eettafel krijgt hij een bord en bestek, een glas melk wordt voor zijn neus gezet. Rillingen gaan weer door zijn lichaam, want hij haat melk drinken! Gelukkig mag hij zelf brood smeren, Pieter wil eerst chocoladepasta pakken wat hij altijd thuis doet.
“Sophie! Eerst een broodje kaas en worst. Dan pas zoet op je brood,” zegt Sophie haar moeder streng.”weet niet waar je met het hoofdje zit maar vast ergens in dromenland. Is er wat gebeurd op school of gym?” Piet schud nee, “wat ben je trouwens ook zo stil. Normaal klets je wat af over je schooldag.”
“Niets mama,” zegt Pieter maar en hoopt dat het voldoende is.
“Hoe was je topografie toets gegaan?” Vraagt de moeder. “Of weet je dat ook niet meer!”
“Wel goed,” zegt Pieter op een rustig toon en glimlacht erbij. “Makkelijk, kende alle provincies.”
“Provincies?” Roept de moeder verbaasd. “ Dacht dat jullie en toets hadden over de hoofdsteden.”
Pieter zegt maar niets meer, bang om nog fouten te maken.
Na het broodje eten weet Pieter niet wat hij moet doen. Zuchtend lopend hij naar boven en bekijkt hij Sophie haar slaapkamer, bijna moet hij overgeven van alle roze en meisjes spullen! Vreselijk vindt hij het om een meisje nu te zijn, zal het daarom zijn denkt hij. Liggend op haar bed denkt hij na wat te gaan doen. Een paar keer doet Pieter zijn ogen dicht, hopend als hij zijn ogen open doet weer een jongen te zijn. Maar de meisjeskamer van Sophie blijft maar terugkomen, net als de vreselijke kleuren, paars, roze, zilver en wit.
“Sophie kom je naar beneden!” Roept de moeder na een uurtje.
Eenmaal beneden kijkt ze Pieter aan, “kom jas aan dan gaan we naar zwemmen. Heb je zwem tas al klaar gemaakt, trek je winterjas maar aan want je blauwe heb ik de was gedaan.”
Bij de kapstok kijkt Pieter naar de winterjas van Sophie, een fel roze jas is de enige die voor de winter is! Nee, die kan ik toch niet aantrekken, vreselijk die kleur en die bont in de kraag! Met zijn ogen dicht en een trillende handen trekt hij de jas aan. Als hij de rits heeft dicht gedaan wilt hij zo snel mogelijk de jas weer uittrekken, dit is nog erger dan mijn nachtmerrie. Samen met de moeder loopt Pieter naar hun auto, twee meisjes komen aangelopen en zwaaien vrolijk.
"Daar heb je Lieke en Marloes," zegt de moeder vrolijk.
De meiden zijn vrolijk en kletsen wat af in de auto, Pieter weet totaal niet wat hij moet doen. Een jeuk komt opzetten die hij krijgt van de jas en de bont in de kraag, maar wat kan hij er tegen doen. Bij het zwembad stapt hij met de meiden uit, ook de moeder. Onder het lopen zijn de meiden weer vrolijk en kletsen wat af, het valt hun op dat in hun ogen Sophie zo stil is. Normaal was Sophie wel diegene die met kletsen overal boven uit kwam en was ze de vrolijkste van het stel.
In de kleedkamer kleden de meiden zich uit, ook Pieter. Hij voelt zich ongemakkelijk tussen de meisjes want hij voelt zich nog een stoere jongen.
"Je badpak," roept de moeder van Sophie met een lach.
Pieter schrikt, want de badpak van Sophie is roze en met een afbeelding van Elsa van Frozen erop! Ook zitten er franje aan de randen. Hij kijkt de moeder aan en want hij wilt deze echt niet aantrekken! Rillingen gaan over zijn lichaam en weer komt een misselijk gevoel naar boven, in Sophie haar ondergoed rent hij naar de wc. Daar geeft hij over!