Ego Genero Theorie

Hoofdstuk 1: de bloei van de geest


Wat zijn de eigenschappen die een mens bijzonder maakt. Anders dan anderen uniek in zijn eigen soort. Ik weet niet meer dan ik kan waarnemen, en wat de mensheid betreft het zijn allemaal vleesgeworden ideeën en idealen. Gevoelens en verstand bijeen gebonden in een brein die het gehele lichaam aanstuurt. Raar toch dat alles gestuurd wordt door dat samengeperste goedje wat je hersenen heten. Wie maakt dat allemaal, welk persoon vindt ons uit. Ik denk dat je die vraag beter zelf kan beantwoorden, weet je waarom, jij maakt jezelf jij vindt uit wie je bent en wat je wilt zijn. Mens of dier plant of gewas lucht of water of zelfs het hete vuur. Ik wil een mens zijn, mensen zijn in staat om te denken en om te voelen. En om goede dingen te doen en in staat om te leren in het leven. Ga dan als mens en wees wie je wilt zijn. Maar wat voor karakter heb ik nodig hoe weet ik dat ik een goed persoon zal zijn. Zullen andere mensen in staat zijn om van mij te houden, zal ik erbij horen. Ik wil geen eenzaam mens zijn ik wil niet alleen zijn op die grote kille aarde. Waarom stel je al die vragen, wat zei ik nou JIJ alleen jij en niemand anders bepaalt zijn eigen lot en bestemming. Je weet niet of mensen van je zullen houden of je de aarde alleen bewandelt je weet alleen je eigen geest je eigen gedachten, Je unieke eigenschappen de wil en de waarom. Maar ik ben zo bang ik weet niet wie ik wil zijn man of vrouw, aardig of gemeen. Kun je me raad geven kun je zeggen wat het beste is, jij hebt de meeste ervaring dit is jouw 100e keer al dat je terug bent. Ja ik kan mijn eerste lichaam nog wel herinneren een mannenlichaam licht gespierd en gebruind door het harde werk. Maar dat is al lang geleden. Hoe heette je toen en wat was je karakter? Ik heette Adam en ik was die tijd nog naïef en lichtgeraakt, zoekende net als jij. Ik wist ook niet wat ik moest worden, alleen dat ik een man wilde zijn die zijn namelijk sterker en ze hebben niet die vreselijke ongemakken die de vrouw wel heeft. Maar omdat ik zo onzeker was heb ik in mijn hersenen een soort van gids gemaakt iets wat mij vertelde wat ik moest doen. Een soort geweten maar dan niet alleen in de vorm van goed en kwaad. Huh hoe maak je dat dan en hoe kan je iets maken in je hersenen die vertelt wat je moet doen. Eigenlijk is het heel simpel ik maakte gewoon nog een persoonlijkheid in mijn bestaande. Die week zo af van mijn eigen dat hij mij zo hielp als ik het niet meer wist. Dus je had twee persoonlijkheden. Zo kan je het min of meer zien. Hoe zag jouw tweede ik er dan uit was het een man of een vrouw of zelfs een dier!?. Mhhum het moest wat anders zijn dan ik en dat was een man dus werd mijn tweede ik een vrouw. Ik noemde haar zelfs Eva. Ik kan mij nog goed herinneren mijn eerste dag in mijn vleesgeworden lichaam op de aarde. Het regende en ik was bang. Eva wat moet ik nou doen ik ken de aarde nog niet goed genoeg. Adam rustig nou wees niet bang ik zie daar een grot waar we in kunnen schuilen en ons kunnen beschermen tegen de regen. Oooh Eva wat moet ik zonder jou in mijn leven. Zelf leren nadenken zei Eva met een iets wat spottende stem. Maar ga nou maar lekker slapen morgen is alles anders dat beloof ik. Adam draaide zich om en sloot zijn ogen. De zon scheen Adam keek om zich heen. Met zijn ogen zocht hij Eva, maar in de grot was zij niet. Adam stond op en liep de grot uit. En bij de boom keek Adam naar Eva, ze was appels aan het plukken, Adam was blij dat hij Eva weer zag. Hij bleef naar haar kijken hoe ze bezig was en tot zijn verbazing zag hij dat Eva een lichaam had. Dat kon toch niet was Eva bij hem weg gegaan. Eva keek om en lachte naar Adam alles is anders dat zei ik je toch, zoals de appels groeien in de boom zo groei ik in jouw. Ze keek luchtig maar ook intens. Er ging een rilling door Adam heen hij kon het niet geloven wat hij zag en hoorde. Opeens was Eva weg en er lagen alleen nog maar appels. Adam voelde aan zijn hoofd zoals hij vaker deed als hij verward was. Hij keek zenuwachtig om zich heen en ademde zwaar. Eva zei hij met een hese stem, Eva waar ben je. Nu begon Adam te schreeuwen Eva, Eva alsjeblieft kom terug ik wil je weer zien ik wil je voelen. Adam haal me dan uit je lichaam. Hoe dan vroeg Adam. Snij je open en laat mij eruit komen. Adams hart bonkte hard. Zijn handen trilden en een paar zweet druppeltjes gleden van zijn voorhoofd naar beneden. Hij keek naar de boom op de grond waar de appels lagen. Tussen de appels lag wat te glinsteren, Adam liep er naar toe en bukte om het te bekijken het was een scherp voorwerp een soort van mes. Opnieuw