Korte verhalen

Zet ook uw verhalen op 1001KorteVerhalen.nl

Heeft u nog geen account? Meld u gratis aan!

Print dit gedicht

Vreselijke ikke

Ik ben Maddie. Ik heb leukemie. Wij verhuizen erg vaak en elke keer als ik op een nieuwe school kom vertelde ik dat ik dit had. Als ik dat vertelde werd ik buitengesloten. Alsof ik er wat aan zou kunnen doen! Nu zit ik op een nieuwe school. Ik heb helemaal niets verteld. Ik vind het namelijk best eng om te vertellen... Het valt ook niemand op dat mijn haar steeds korter wordt. Ik vind mezelf echt vreselijk maarja... Ik kan er echt helemaal niks aan doen. Er is een populair meisje die me welkom heette op de nieuwe school. Ze is wel aardig. Ze heet Rebecca, maar ik mag haar Becky noemen. Zelf heet ik Madeline, maar iedereen noemt me Maddie. Becky stelt me voor aan iedereen op school. Ik ben best bang dat iemand mijn geheim ontdekt. Er is ook nog een aardig meisje, Kyara is haar naam. Kyara is heel verlegen maar bij haar kan ik mezelf zijn. We hebben echt een klik! Becky is ook wel een vriendin hoor, maar eigenlijk geeft ze me gewoon alle aandacht omdat ik nieuw ben en ze wil dat ik haar zal aanbidden. Ik raak echt in de war. Op een moment komen ze er toch wel achter en krijg ik totale uitsluiting. Daarom ben ik zo vreselijk.

Op donderdagochtend kom ik op school met alweer korter haar. Opeens ging het mensen opvallen. Ik heb besloten op Kyara af te stappen en het te vertellen. In de hal kijkt iedereen me aan. Zelfs de kleuters zeiden: 'Grootkindmeisje is net grootkindjongen,' ik kreeg bijna tranen in mijn ogen. Nu ben ik niet meer de enige die mij vreselijk vindt. Kyara zit achter een computer in de mediatheek, ik ga naast haar zitten. 'Kyara, ik heb kanker...' zeg ik. 'Weetje Maddie dat wist ik al. Het is mij allang opgevallen. Maar dat ga ik niet aan je vragen. Ik hoopte dat je genoeg zelfvertrouwen had dat te vertellen. Ik heb echt respect voor je meid, vooral omdat je dit tegen me zegt,' Kyara glimlacht, jeetje wat een aardige meid! 'Wil je volgende week alsjeblieft mee naar het ziekenhuis?' Huil ik. 'Tuurlijk! Vrienden doen toch alles voor elkaar?!' Zegt Kyara. 'Wacht, zijn wij vrienden?' Vraag ik. 'Tuurlijk zijn wij vrienden jij bent het aardigste meisje van de school!' Opeens krijg ik een glimlach op mijn gezicht. Ik heb toch vrienden!

Nu loop ik naar Becky toe. 'Hey Becky,' zeg ik. 'Hoi Maddie!' zegt Becky. Dan valt er een pijnlijke stilte. Saai ik haat stiltes! 'Mag ik wat vragen?' ik kijk Becky aan. 'Vraag maar raak,' zegt Becky. Ik slik. Opeens durf ik het niet meer te zeggen... Dan begin ik maar over het huiswerk. 'Wat hadden we als huiswerkopdrachten? Ik ben het vergeten,' zeg ik. 'Nou... We hadden wiskunde oefenen voor het voortgezet onderwijs. Bladzijde 100 tot 106. En spelling oefenen voor de cito bladzijde 45 tot 49,' vertelt Becky. 'Oké,' zeg ik.

Het is woensdagochtend. 'Kyara waar gaat Maddie vanmiddag heen?' Vraagt Becky. 'Naar de... de... Disco...,' zegt Kyara. 'Fop me niet! Waar gaat ze heen?!' Zegt Becky boos in Kyara's gezicht. 'Ze gaat naar het ziekenhuis...,' Kyara zucht. Waarschijnlijk baalt ze. Ze zal wel denken: 'Vreselijke ikke ik ben echt een vreselijke vriendin,' ik heb alles al gehoord... Maarja, ik zal wel verrast spelen. 'Mooi, dan komen Elaine en ik vanmiddag ook!' Zegt Becky.

Ik lig in een bed, Kyara zit op een stoel naast me. 'Weet je Kyaar, ik weet niet wie mijn beste vriendin is, ik had nooit vrienden maar nu ben ik populair...,' ik zucht. Daar lig ik dan, in een bed, een ziekenhuisbed. Met een meisje naast me. Dan gaat de deur open en Becky komt eraan. Ik ben ondertussen al helemaal kaal. Als Becky mij zegt roept ze: 'Ik ga niet met kale mensen om! Nee dat doe ik niet! Hoe erg je ook om populariteit gaat smeken, je kans is weg! Kaalkop!' Ik begin te huilen. 'Becky ze heeft kanker, leukemie om precies te zijn. En jij gaat haar uitschelden voor kaalkop? Ik mag hopen dat jij je later vreselijk gaat voelen want er is veel kans dat Maddie dit niet overleeft,' zegt Kyara. 'Pech! Ik ga ook niet met mensen met kanker om!' schreeuwt Becky. 'Becky ik dacht dat wij vrienden waren. Blijkbaar weet je niet wat vriendschap is. Je neemt Elaine mee als een hondje. Ik was er ook bijna eentje, tot je merkte dat ik kanker had. Ik hoop dat je ooit leert wat vriendschap is. Maar dat merk je vast pas als ik dood ben,' zeg ik. Kyara schrikt, 'Maddie je gaat vast niet dood!' Ik ben er totaal niet zeker van.

Een paar weken later lig ik weer in het ziekenhuis. Heel erg ziek, DOODziek. Kyara rent naar me toe en kan niet stoppen met huilen. Becky is er ook maar die zucht en loopt de kamer in. 'Maddie, ik weet nog steeds niet wat vriendschap is,' die zin kon ik nog horen. Daarna viel ik in slaap. 'Nee! Nee! Nee!' Kyara schreeuwt het hele ziekenhuis bij elkaar. 'Dokters, zusters, kom alsjeblieft er is hier iemand gestorven! Kom alsjeblieft!' Meteen rent er een dokter de kamer in. Becky zucht en zegt: 'Daar gaat mijn kale hondje. Dag hondje...' Kyara kan niet meer stoppen met huilen. Maar dan zegt de dokter: 'Ze leeft! Ze leeft!' ik word wakker. 'Kyara bedankt voor je steun je bent een vriendin die er altijd is,' zeg ik. Becky zucht alweer en zegt: 'Oh hondje leeft, nou hondje, ik weet het nog steeds niet,' de dokter kijkt haar aan en zegt: 'Jij bent echt een probleem kind, we gaan maar even een testje afnemen,' Kyara blijft bij mij. Zij is een echte vriendin!

De volgende dag komt Kyara mijn kamer binnen met korter haar. Eerst had ze echt lang haar, nu is het halflang. Ze heeft ook een klein cadeautje. Ze geeft het cadeautje aan mij en ik pak het meteen uit. 'Kijk Maddie, een pruik van mijn haar. Voor jou,' Zegt Kyara. Ik krijg tranen van geluk. Dat is nog niet het enige, de dokter komt de kamer in en zegt: 'Je gaat genezen meid!' Kyara juichte het hele ziekenhuis bij elkaar. 'Zei ik het niet?' vraagt ze. 'Ja je zei het,' zeg ik met een glimlach.

2 maanden later lopen Kyara en ik vrolijk door de hal. De laatste schooldag is aangebroken. Ik had niet verwacht dat het ooit nog zo ver zou komen. Gelukkig gaan we naar dezelfde middelbare school. We hebben een onvergetelijk avontuur beleefd dat we naspelen met de musical. En ik heb nu meerdere vriendinnen! Iedereen toont respect en zonder dat ik het wist vonden ze me al lang aardig!

Toevoegen aan favorieten

Ingezonden door

bertcoenen

Geplaatst op

24-12-2012

Over dit verhaal

Hierom draait het.Niet uitgesloten worden.

Foto's

Geef uw waardering

Er is 9 keer gestemd.

Social Media

Tags

Donderdag Geheim School

Reacties op ‘Vreselijke ikke ’

Reageren

We gebruiken uw gegevens alleen om te reageren op uw bericht. Meer info leest u in onze Privacy & Cookie Policy.

Wilt u direct kunnen reageren zonder elke keer naam en e-mailadres in te voeren? Meld u hier aan voor een account!



Merknamen en domeinnamen eigendom van Internet Ventures Ltd - website via licentie in beheer door Volo Media Ltd