De trap

Langzaam sloot hij de deur en keek in de donkere kamer. Nergens had ze een lampje laten branden.
“Nou, die is dus boos”, reageerde hij met een dubbele tong.
De walm om hem heen was er een van whisky en bier, een lucht die je misselijk maakte. Hij lachte zacht voor zich uit. Straks zou hij haar alleen om te pesten toch even een nachtkus geven.

En met zijn schoenen in de hand liep hij naar de trap die leidde naar de slaapkamer. Ineens ging het licht boven hem aan, hij keek verbaasd en knipperde log met zijn zware ogen.
“O dus je wilde toch nog thuiskomen!”klonk het hatelijk van zijn vrouw.
“Ja, voordat ik wegging bleek dat ik hier ook woonde” giechelde hij en wilde de trap op lopen. Dreigend ging zijn vrouw op de bovenste trede staan en riep: “Heb jij eens het lef om hier naar boven te komen, ik kegel je zo weer naar beneden!”
Hij keek meer dan verbaasd en zijn dronkenschap nam toch iets af van de angst of frustratie misschien?

“Zeg wat heb jij nou, je wist toch waar ik was?”
“Je was anders niet bij je zogenaamde “maatjes”waar je altijd zit te pokeren!”
“O, waar zou ik dan geweest moeten zijn?”

Hij stond nog steeds onderaan de trap met zijn schoenen in de hand en een beetje wiebelig op zijn benen. Hij had nog zo tegen zijn maten gezegd “Als Joanna belt, ik ben op het toilet, bel haar wel terug! Niemand had hem gebeld dus hij dacht al dat hij aan de veilige kant zat. Niet dus.
“Bij die slet van je misschien!”
“Want toen ik je mobiel belde stond die uit en je vrienden pakten ook niet op, hebben die ook een andere vrouw misschien, is dat jullie pokeravondje?”

“Nou dat is dan een full-house geweest voor die dames” zei de schamper.
“Mag ik even bovenkomen om het uit te leggen misschien!” mopperde hij nou. Hij was doodmoe, niet alleen van de vrijpartij met zijn minnares doch ook het feit dat hij voor Jan Lul hier onder aan de trap een conversatie voerde en in de minderheid en zeker de zwakste partij was, aan alle kanten. Hij was geschaakt, begreep niet dat zijn vrienden hem niet gewaarschuwd hadden en hoe kon hij zich hier uitpraten? Zij stond daar sexy te wezen in haar slipje en T-shirt en verwarde haren, maar hij zag ook dat ze gehuild had. Dat raakte hem toch wel en verbaasd over zichzelf zette hij een voet op de eerste trede.

“Heb het lef!”gilde Joanna agressief en zij liep een trede naar beneden.
“Schatje, kunnen wij hier morgen niet over praten” bedelde hij terwijl hij probeerde trede twee te bereiken. Zij liep een trede verder naar beneden, dreigend naar hem neer kijkend.
“Dit kunnen we toch oplossen als volwassen mensen” bedelde hij haar toe, terwijl hij toch het lef nam om trede twee te nemen, waardoor zij de derde trede naar beneden weer nam.
“Hoelang heb je die del al aan de hand? Ben ik niet genoeg voor je? Zijn 10 jaar huwelijk te lang geweest voor jou?”

“Ik heb geen ander, wat lul je toch!” Nu deed hij ook alsof hij boos werd, dat was zijn beste verdediging.
“O nee!” gilde ze weer en weer ging ze een trede naar beneden, terwijl hij langzaam en waakzaam nu een volgende stap op de trap naar boven ging.
“Doe niet zo hysterisch, nee ik heb geen ander en ik zat gewoon aan de pokertafel en niemand had de zijn telefoon aanstaan, steeds dat bellen van al die wijven, wordt je helemaal gek van!” Hij wilde verder lopen en voelde toen een harde vuist in zijn gezicht, zijn neus kraakte en het bloed spoot aan alle kanten tegen de muren.
“Auwww, zeg ben jij nou helemaal besodemieterd!” Hij deed moeite om zijn evenwicht te bewaren terwijl hij het bloed in zijn schoen opving.

“Die klapkut heeft mij gebeld omdat jij niet op kwam dagen, ze dacht dat ik de oppas was, sinds wanneer hebben wij kinderen dan?”
Hij keek haar wollig door zijn lodderige ogen aan en voelde de trap onder zijn voeten zakken. Zij had gebeld? Hoe haalde zij het in haar hoofd om te bellen, hoe kwam ze in hemelsnaam aan het nummer? En kinderen? Hij had haar nooit verteld dat ze kinderen hadden!
“Joanna luister nou even!”

“Niks luisteren, viezerik dat je bent, denk je nou heus dat je nog hier bij mij in bed komt, dacht het dus niet!” En voor hij er erg in had, gaf zij hem een zet van de trap en liet hem liggen met zijn gebroken bebloede neus en ging weer naar bed, een illusie en een liefde armer.

“Zou hij veilig thuisgekomen zijn”? Vroeg George aan zijn pokermaten die lachend aan de huisbar bij Jean stonden te drinken en te roken. Het pokeren was voorbij en toen de vriendin van Danny had gebeld waar hij bleef, hadden ze voor de gein gezegd dat ze de oppas maar even moesten bellen om te vragen of de auto wel startte. Daar had hij de laatste tijd veel problemen mee.
Dat hij inderdaad met een lekke band op de wegenwacht stond te wachten voor meer dan een uur lang, dat konden zijn vrienden ook niet weten.