Meewarige glimlach

Met enige tegenzin loop ik de warme bakker binnen. Ik heb nog zeker drie kwartier over deze openingszin nagedacht, geen sterke zin, ik geef het toe. Maar voilà, ik laat het maar zo.

Het is druk. Klant of dertig. Vlak voor de toonbank een jonge moeder met een jochie van een jaar of vijf naast zich. Het jochie zeurt om een tompoes. Jonge moeder brengt daar tegenin dat hij net een croissant heeft gehad. Zo te horen is dat voor meneer het jochie niet relevant. Hij zet een keel op waar een krijsend varken vlak voor zijn executie, nog een punt aan kan zuigen.

Er ontstaat enige beroering onder het klantenbestand. Moeilijk kijken, kuchen, op horloges kijken, de normale ontkennende reacties dus. Zelf moet ik denken aan mijn moeder. En hoe die dat oploste. Dan liep ik met haar door een supermarkt. Hoe oud was ik toen? Zal een jaar of zes geweest zijn.
‘Ik wil die zak drop!,’ eiste ik. ‘Je kunt wel zoveel willen, Painter,’ antwoordde zij met een meewarige glimlach om haar lippen. Zij noemde mij altijd Painter . Nooit bij mijn voornaam. Ik wist heel lang niet eens dat ik die had.
‘Ja, maar dat is lekkere drop, mamma. Dan mag jij er ook eentje.’ Painter. de onderhandelaar.
Mijn moeder draaide haar hoofd in mijn richting. Dat had mij moeten waarschuwen. ‘Welk van de woorden die ik net uitsprak, heb je niet begrepen, Painter?’ De meewarige glimlach is verdwenen. Daarvoor in de plaats, ogen als ijspegels.
‘Ja maar, mamma, ik…..’ Pats!!! klap voor mijn harses. Sterretjes, lichtflitsen, tranen.

‘Ik ga nooit meer mee doodschappen doen,’ schreeuwde ik woedend. Ik wist mijn moeder altijd op de kast te krijgen als ik over doodschappen begon. Nu ook. Ze trekt me zonder veel inspanning aan mijn oor de winkel uit en duwt mij de straat op. Daarna verdwijnt ze doodgemoedereerd de winkel weer in.

Het jochie krijgt zijn tompoes. Hij loopt met zijn moeder voorbij. Met de tompoes als een trofee in zijn handen. Een vrouw naast mij steekt haar voet uit. Het jochie struikelt. De tompoes struikelt met hem mee. De vrouw naast mij draagt een meewarige glimlach om haar lippen..

© Copyright Painter

Ingezonden door

Painter

Geplaatst op

26-08-2019

Tags

Horloges.moeder Klantenbestand Kuchen Oud Zes