Mirror

Ik heb er nooit in geloofd, de duivel. Ik ben Christelijk en ik geloof in God maar de duivel leek mij allemaal maar onzin. Er zijn genoeg namen voor de duivel bedacht, en ook dat vond ik onzin. Alle 78 jaren die ik leef vond ik het onzin. Mijn vrouw en ik zijn 47 jaar getrouwd en we hebben kinderen en inmiddels ook kleinkinderen. Mijn geluk was zo groot dat ik dacht dat als de duivel bestond hij dat al lang verpest zou hebben na alles wat ik had over de duivel had verteld en wat ik ervan vond. En daarom heb ik nooit geloofd in de duivel, tot die ene avond. Max mijn 7-jarige kleinzoon kwam bij mijn vrouw en mij logeren en liep rustig boven in zijn eigen slaapkamer te slapen. Mijn vrouw zelf was naar de keuken gegaan om voor ons beide een glaasje kersenlikeur is te schenken. Vanaf mijn oude bruine stoel zat ik mijn kruiswoordpuzzel te maken, ik kwam er even niet uit en keek uit het raam. Een lelijk gezicht met uitgesmolten kaken en bordeaux rode, brandende ogen keken mij aan. En na 2 seconde was het gezicht verdwenen. Ik schrok op van mijn stoel en liep naar boven om te kijken hoe het bij max is. Ik kwam de kamer binnen en zag een afgebrand jongetje liggen waarvan de helft van de huis weggesmolten was en de ogen verdwenen waren waardoor ik aangekeken werd door 2 zwarte donkere gaten. De volgende ochtend was het hele huis ontruimd, na het vinden van mijn kleinzoon heb ik meteen de politie gebeld die er erg snel waren. Ik zat in mijn oude bruine stoel met een officier tegenover mij die mij vroeg of ik wat raars had opgemerkt. Ik vertelde over het gezicht wat ik door het raam had gezien en ik wees het raam aan waar ik het monster gezien had. Meneer antwoordde de officier, dat is geen raam, dat is een spiegel

© Copyright Daan.L

Ingezonden door

Daan.L

Geplaatst op

18-12-2016

Tags

Brand Duivel Geloof Max Opa Spiegel