Verhaal zonder clou

Katapulten voor de Romeinen makende zwierf ik door Egypte zonder mezelf af te vragen waar de dichtstbijzijnde wc was. Want daar ik op. Oja? Ja, want ik had hem van de farao geleend en die zei ja, dat is goed jongen, als je mij maar wat van die heerlijke druifjes blijft geven. Dus zo gezegd, zo niet gedaan. Want hoe kom ik in dit onbekende stukje zand nu aan een wc?
Kan iemand mij trouwens uitleggen waarom ik in Egypte ben?
Ik wil veel liever in Spanje zijn, het land van de rijzende stiergevechten.
Waarbij ik ooit eens een ondergronds gevecht om leven en dood had.
En zo te schrijven ben ik nog steeds levend en is er dus iemand anders gesneuveld zou je zeggen.
Maar weet je, ik ben niet zo van het sneuvelen dus Pedro, de stier, leeft nog steeds. Je kunt hem bezoeken in 1 van de beste Spaanse nachtclubs waar hij zijn eigen DJ heeft afgehuurd om indruk te maken op de cowgirls.
Nu moet ik zeggen dat deze man wel stijl heeft.
Maargoed, Spanje daar wil ik wel weer even naartoe om dit verhaal zonnig af te sluiten.
En dan heel specifiek Madrid, daar ben ik namelijk nog niet geweest en er schijnt een hele goede voetbalclub met een volgens sommige arrogante Ronaldo te zitten.
Nouja, we zullen wel zien. Hopelijk krijg ik dit verhaal nog net op een bladzijde gepend.
*schrijvende op een los stukje papier.
Adios en doei.

© Copyright Kevin 1001