Stiekem verliefd!

Stiekem gluur ik opzij. Ik zie een jongen. Gebogen over boeken. Hartstikke druk aan het werk. Zijn haren dat voor zijn gezicht valt. Ik voel een kriebel in mijn buik. Hij is zoooooo leuk! Gewoon... zijn haren, ogen, karakter, enthousiasme, vrolijkheid en dat hij zoooo goed kan voetballen. Het is hem gewoon. Gewoon de perfecte jongen! Ik zucht. Dat het de perfecte jongen is zijn mijn vriendinnen het niet eens. Ze vinden hem een player. Oké, oké ik geef het toe, hij is niet de knapste en hij heeft wel veel meisjes gehad. Maar toch! Kijk dan naar hem! Hij is zooooo leuk! Opeens kijk ik recht in zijn gezicht. Hij glimlacht. En ik? Ik kijk snel terug op mijn boek. Mijn wangen worden rood. Wat zeg ik? Ze worden tomatig! Ik schuif snel een paar bruine lokken haar over mijn wangen. Ik kijk heel snel of niemand me zo tomatig heeft gezien. Gelukkig, iedereen is druk aan het werk! Heel stiekem. Iets voorzichtiger dan de vorige keer kijk ik nog één keer naar hem. Snel kijk ik weer naar mijn boek. Opeens draait diegene voor me om. Ze gooit een briefje op me tafel en draait zich snel weer om. Ik vouw heel voorzichtig het briefje open. Ondertussen doe ik of ik heel druk aan het denken ben. Ik lees. Er staat: Waarom vraag je hem niet gewoon? Ik weet dat je hem leuk vindt en ik ga er mee eens dat je met hem neemt! Vraag hem in de pauze! Xxx je vriendin Sofie en Jasmijn Meent ze dit? Kom op! Ze weet dat ik verlegen word en rode wangen krijg als ik bij hem in de buurt ben. Nou ja ze heeft wel gelijk. Weetje ik ga het gewoon doen! Ik zie dat de juf bijna bij mijn tafel is. Snel verfrommel ik mijn briefje en stop hem in mijn zak.

De bel gaat. Iedereen staat op en rent naar de jassen. Behalve ik. Ik sta rustig op. Heel sloom... Nee Lise pak je jas en houd Jan tegen. Spreek ik mezelf toe. Snel pak ik mijn jas en trek hem snel aan. Ik ren achter Jan aan en tik op zijn schouder. Hij draait zich om. Met een vragend gezicht kijkt hij me aan. ''Kan ik je zo even spreken?'' Zeg ik blozend. ''Ja is goed! Wat is er?'' Ik neem hem mee naar buiten naar een hoekje. ''Wil..wil je m..met m..e verk..eri..ng?'' Vraag ik stotterend. ''Ja dat wil ik.'' Zegt hij met een grote glimlach op zijn mond. Vanzelf komt er ook op mijn gezicht een glimlach. Hij geeft me een knuffel. En ik? Ik ben het blijste meisje van de hele wereld!

© Copyright Starlight