Afvallen=Gewicht.

Dat eeuwige dieet, dat eeuwige gezeur dat je broek weer te strak zit.
Dat eeuwige aanhoren van de mensen die het maar niet snappen,
"Goh meid, ben je nou dikker geworden?"
"Nee, ik heb altijd al zo'n plofkop gehad", maar dat had je kunnen weten als je iets beter je huiswerk had gedaan.

Het sprookje van "te zware spieren", is een sprookje.
Het sprookje van:"ik kan eten wat ik wil, maar kom niet aan", is een sprookje.
Het sprookje van: "ik eet gezond, maar blijf maar aankomen" is een sprookje. Dit alles is voor mij een nachtmerrie en mensen met een schildklierprobleem kennen deze bovenstaande sprookjes van komma tot punt. Ik heb bijna 45 soorten van diëten in de kelder thuis liggen, van het ziekenhuis, tot aan het Modifast enz.

Mijn vrouw maakt gelukkig mijn kleding, daar ben ik erg blij mee. Ik heb altijd een moeilijke maat gehad en 25 jaar geleden had ik ineens maat 42, dat leidde direct tot een ziekenhuisopname, omdat de specialist dacht dat mijn ziekte terug was gekomen. Ik viel 25 kilo in één maand af in die periode, maar dat kwam alleen van de stress.
Ja, wat verlang ik soms toch naar diezelfde stress.....nee dus.

Laat mij dan maar een flinke meid zijn, mensen die mij kennen die zeggen gelukkig niets, mensen die mij bewust of onbewust willen kwetsen die hoor ik altijd maar zeggen: "Nou jij wordt er ook niet slanker op, je bent zeker gelukkig."
"Ja, daarom blijf jij zeker zo slank, omdat jouw huwelijk gelukkig is!!"
En dan zeggen ze dat nichten gemeen kunnen zijn.
Die Libische kunnen er ook wat van hoor!

In een bepaalde periode in mijn leven dacht ik (on) logisch, als ik niks eet, kom ik ook niks aan. Sprookje, alweer. Dan heb je weer niks om te verbranden en dan krijg je allerlei kwalen omdat je vitamines tekort komt. Was niet zo'n goed idee. Dus nu lijn ik me de pokken, ik val wat af, ik kom wat bij, maar schommelen is gelukkig altijd al een hobby van mij geweest. En elk pondje gaat niet altijd door het mondje, ook dat is een sprookje, geldt niet voor iedereen.

Ik heb de eerste 2 jaar medicatie die mij al beloofd dat ik gewichtstoename zou kunnen krijgen, maar door mijn suikerziekte moet ik afvallen, dus zit ik gezellig (!) aan de astronautenvoeding om de balance in de voeding goed te laten verlopen, van de een mocht ik niet afvallen tijdens de bestralingen, elke week op de weegschaal een kilo weg, moest ik de week erop die kilo er weer aan hebben zitten. Een gevecht aan de buitenkant, terwijl ze binnen al aan het knokken waren om te overleven, wat een gedoe zeg.

Ik ben en blijf de vleesgeworden Nederlandse Oprah Winfrey, alleen heeft zij één voordeel..
Zij is schatrijk en ik..ik ben gelukkig...

En wacht maar. Als Angelina Joly mijn leeftijd heeft gehaald, kijken of het nog zo een gratenpakhuis is...há.

© Copyright Leny Kruis