Verwarring?

Wanneer de bel aan de voordeur gaat, loopt de jonge vrouw verveeld naar de deur en gooit breeduit de deur open met een blik van: aan mij kun je toch niets kwijt. Verstijfd kijkt zij ineens naar een vrouw die voor haar staat. Lang en statig, mantelpakje en hoge hakken, lichte make-up en een lange haarbos die als een halfronde deken rond haar schouders valt.
Haar parelgrijze ogen kijken vriendelijk de vrouw aan en zij wil beginnen met te praten als de huisvrouw direct stottert: 'Ik koop niks hoor!'
'Daar kom ik ook niet voor, ik dacht dat wij een afspraak hadden voor de inboedelverzekering?', glimlacht de vrouw die verbaasd haar prachtige geboogde wenkbrauwen ophaalt.

De vrouw in de deur kijkt een beetje verdwaasd naar die schoonheid en doet een stap opzij. 'O natuurlijk, straal vergeten, sorry komt u binnen.' Ze laat de mooie dame binnen, kijkt nog even de straat in en gooit dan snel de deur dicht.
'Wacht ik zal u even voorgaan', zij is helemaal van slag door de verschijning van zo een mooi exemplaar. Precies de vrouw die zij altijd had willen zijn. Lange benen, mooi lang haar, sprekende ogen, kortom een vrouw die binnenkwam als je welke deur dan ook opendeed. Je had van die mensen die er ook gelijk waren waar zij ook hun entree maakten.

En zij was er zo een. De natte droom van vele mannen en zij had er hier zomaar een op de koffie om te praten over verzekeringen. Die afspraak was ze helemaal vergeten maar nu kwam het haar goed uit. Het idee om met zo een prachtig schepsel aan haar eetkamertafel te zitten, haar parfum te ruiken, misschien haar handen te voelen of haar pen te mogen vasthouden. Verrek zij leek wel een verliefde tiener. Zij bloost en snelt door naar de voorkamer.

'Oh, ik zal mij eerst even voorstellen dat is wel zo netjes', mompelt zij, steekt haar hand uit noemt haar voornaam en hoort een zachte stem zeggen dat zij Gabriëlle heet. Die stem alleen al, niet normaal, alsof er een heel orkest plotseling een wals inzet. En ineens heeft zij zin om te dansen. Wat mankeert haar toch! Ze lijkt volledig de weg kwijt te zijn in haar eigen huis en zegt in verwarring om haar eigen gedrag goed te praten dat ze koffie gaat maken en of Gabriëlle gezellig aan de eetkamertafel wil gaan zitten of op de bank in de voorkamer. Gabriëlle zet zich neer in de voorkamer op de grote driezitsbank en legt een map met papieren voor zich op tafel. 'Mag ik roken?', vraagt ze richting keuken.

'Ja hoor ga je gang', roept Cindy terwijl zij als in een trance voor de koffie zorgt. Een blad, netjes de onderzetter voor de koffiepot, de bekers en de suiker met tang vooral niet vergeten. Zij is zichzelf totaal niet. Al die uitsloverij voor een verzekeringsagente? Heel voorzichtig om niet te morsen, loopt zij naar de kamer, schenkt voor beiden een mok koffie in en gaat naast Gabriëlle zitten. Niet te dichtbij, zij voelt zich niet helemaal op haar gemak en Gabriëlle kijkt haar recht in het gezicht aan, haar lange wimpers knipperen even en zij geef haar een knipoog ter geruststelling.

'Het is maar een verzekering hoor, maak je maar niet druk', zegt zij met zachte stem.
'Tja dat weet ik wel, maar op de een of andere manier....' Gabriëlle onderbreekt haar en pakt haar hand en trekt haar naar zich toe. 'Wees niet bang, laat je toch eens gaan!' En voor ze weet wat er gebeurt voelt Cindy de lippen van Gabriëlle op de hare. Hun tongen spelen het liefdesspel en Cindy laat zich totaal meevoeren, geeft zich over aan deze onbekende vrouw die zomaar voor haar deur stond en gelukkig dat niemand haar binnen heeft zien komen. Dit zou haar geheim blijven, voor eeuwig.

De kussen worden heviger en haar lichaam dringt zich aan op Gabriëlle die haar tegen zich aantrekt en haar handen zijn overal, om en langs haar lichaam. Cindy voelt hoe zij de vingertoppen van Gabriëlle in haar mond zuigt en haar tong langs de toppen van haar vingers laat glijden. Gabriëlle drukt haar knie tussen de benen van Cindy en wrijft tegen haar vagina. Cindy kreunt en probeert hetzelfde te doen bij Gabriëlle.

'Tjemig, Gabriëlle wie ben jij in hemelsnaam, wat doe je mij aan, wat gebeurt er met mij', mompelt Cindy tegen de mond van Gabriëlle, die nu langzaam de bh losmaakt van Cindy en die eeuwige glimlach om haar mond blijft. Zij zegt niets doch zuigt de tong van Cindy naar binnen en laat haar tong rollen langs de tanden van Cindy.
'Hou op je maakt me gek', probeert Cindy kreunend uit de houdgreep van Gabriëlle te komen die haar nu in één beweging plat op de bank drukt en zich bovenop haar rolt, ondertussen haar rok omhoog tillend en haar slipje uittrekt.
'Wacht ik doe de gordijnen dicht, ze kunnen zo naar binnen kijken', schrikt Cindy ineens op.
Gabriëlle laat haar niet los en gaat gewoon verder met het ontkleden van zichzelf en haar slachtoffer.

'Wacht nou even, direct zien buren ons zo liggen en straks komt mijn man thuis en de kinderen van school, stop nou!' De stem van Cindy klinkt paniekerig en probeert Gabriëlle weg te drukken, maar als je onderop ligt is het zwaar tillen als de andere partij vol gewicht boven op je blijft liggen en je overal betast waar ze maar kan.

'Hou nou even op, dit is niet leuk meer!' De angst neemt nu toe bij Cindy. Gabriëlle weet van geen ophouden en haar dwingende vingers proberen het slipje van Cindy los te trekken, bijna te scheuren.

Cindy raakt nu in paniek en drukt het hoofd van Gabriëlle weg van haar gezicht en laat zich met een plof van de bank glijden, knalt tegen de tafel met haar hoofd en ineens ligt zij daar huilend op de grond.
'Achterlijke trut dat je er bent, weet je niet dat nee ook nee betekent?', schreeuwt ze uit.
'Wat bedoel je schat.’ Een hand wordt aangereikt en haar man pakt haar hand beet en trekt haar in een keer omhoog. Nog trillend op de benen kijkt zij verdwaasd om zich heen. De zwarte map van Gabriëlle is weg, haar man kijkt verbaasd naar haar en wacht met opgetrokken wenkbrauwen op een verklaring van zijn vrouw die schreeuwend en gillend met haar slipje op de knieën op de grond ligt als hij binnenkomt van zijn werk. Haar gegil doet hem hard door de gang rennen op weg naar de voorkamer waar zijn vrouw ligt te gillen en te schreeuwen. Die heeft een nachtmerrie gehad tijdens haar middagdutje, kan niet anders.

'Gaat het weer een beetje?', vraagt hij bezorgd.
'Ja hoor, sorry voor deze rare thuiskomst, ik zal wel een gekke droom hebben gehad.' Zij trekt haar slipje omhoog en met een rood hoofd kijkt zij haar man na die zijn spullen in de gang loopt op te ruimen.
Dan kijkt zij de kamer rond en ruikt nog het parfum van Gabriëlle, proeft nog haar lipstick op de hare en voelt haar tong nog over haar tanden glijden, alsof alles zo echt is geweest.

Maar het was een droom, dat kan niet anders.
Haar man komt binnen en zegt vrolijk:
'Ha, je had mij dus al verwacht, de koffie staat al klaar zie ik?, alleen jammer dat alles koud is geworden.'
Cindy kijkt verdwaasd naar de salontafel en ziet het blad met de twee mokken staan, de koffiekan en de suiker met de suikertang.
Is het dan toch...........!!

© Copyright Leny Kruis

Ingezonden door

Leny Kruis

Geplaatst op

08-10-2014

Tags

Angst Begrijpen Dubbelzinnig Verzekering