Sander 5

Hij had dit verwacht, maar toch schrikt hij.
'Ja, daar schrik je van hé,' zegt Maik grijnzend. 'Of niet?'
Hij schudt een beetje van ja en nee.
Sven zegt: 'Heb je touw bij je, Jesse?'
'Ja, hier, we gaan jou vastbinden jochie!'
'We nemen hem eerst even mee naar het bos, hierachter, en dan kunnen we hem meteen in de brandnetels gooien,' zegt Maik.
'Nee, alsjeblieft niet!' roept Sander. 'Laat me gaan! Ik zal jullie niet verklikken,'
Sven grinnikt.
'Dat doen we dus lekker niet!'
'Sander, kom van dat bankje af,' commandeert Maik 'En loop met ons mee,'

Als ze even later bij het bos zijn, krijgt Sander een duw in zijn rug. Hij valt op de grond.
'Goed zo,' zegt Sven. 'Bindt jij hem even vast, Maurice?'
Maurice neemt het touw en bindt het om Sanders polsen heen.
'Au..au..,' kreunt hij. 'Niet zo strak,'
'Nog strakker aantrekken, Maurice,' zegt Maik. 'Of zal ik het even doen?'
Als Maik aan het touw trekt, kreunt Sander van de pijn.
'Nu nog om zijn enkels, heel strak!' zegt Sven.
Sander krijgt touw om zijn enkels.
'Weet je wat lachen is?' zegt Jesse 'Moet je nu met hem gaan vechten! Hij verliest toch want hij kan zich bijna niet bewegen,'
'Jaaa!' juicht Maik en hij ploft op Sander neer.
Maurice doet hetzelfde.
'Nee, hou alsjeblieft op,' kreunt Sander weer. 'Ik heb mijn moeder beloofd om half 8 thuis te zijn,'
'Hahahaha!' lachen Maik en Sven. 'Hij moet zeker al bijna naar bed!'
'Ik hoef pas om 9 uur naar bed!' zegt Jesse lachend.
'Ik ook!'
'Ik..ik..hoef nog..n..niet naar bed maar mijn zus is..is..jarig'

© Copyright jaanieke