Stage

Op mijn stageperiode op het studiecentrum voor biologisch dynamische tuinbouw “ Kraaybekerhof” in Driebergen keek ik met gemengde gevoelens terug. De eerste weken mocht ik niet mee eten met de andere mensen die er werkten omdat ik op een gangbare tuinbouwschool zat.
Pas toen er een andere bedrijfsleider kwam mocht ik wel mee-eten en hoefde ik niet in een aparte kamer mijn zelf meegenomen boterhammen te nuttigen. Het was wel een mooie groentetuin en ze hadden er wat klein vee. Het werk was lichamelijk zwaar, en er was te weinig personeel om de tuin goed te onderhouden.
De nieuwe bedrijfsleider begreep het belang van stagiaires beter dan zijn voorgangers. Hij verschafte mij de nodige informatie voor de scriptie die ik over het hele gebeuren moest schrijven.
Peter had me een mooie donkerrode map gegeven om mijn scriptie er verzorgd uit te laten zien.
Ondanks de ongemakken schreef ik een bezielde scriptie over de biologisch dynamische tuinbouw.
De leraar van de Rijks middelbare tuinbouwschool te Utrecht was allerminst onder de indruk. De scriptie zag er weliswaar verzorgd uit en was inhoudelijk ook prima in orde, maar het stak hem
dat ik de alternatieve tuinbouw zo rooskleuring had geschetst. Hij noemde de inkomsten erg pover voor vier personen, en gaf me als cijfer voor de scriptie een zeven.
Peter begreep al helemaal niet meer wat ik op de tuinbouwschool deed, hij vond dat ik acteur moest worden, hij had al een carrière voor mij uitgestippeld.
Ik vond een eenzame troost in het maken van tekeningen met de potloden die ik van Christiaan had gekregen.




.