Jantje de Boer 3

Jantje de Boer 3

Dit is een waar gebeurd verhaal...november 1944..de veertien daagse kinderwagen route al lopende van rotterdam naar vorden in gelderland van mijn zus lena en haar zoontje henny..honderd en zestig kilometer !
Mijn zus is overleden in 2011 en ligt begraven bij haar man ..mijn zwager albert van der Linden te vorden,begraafplaats ""Bronkhorst"".
Onder de naam Helena van der Linden-Termaaten..Als mijn zwager zou weten waar hij in 2010 ter aarde is gesteld.....?.
VERTEL;
Oorlog 1940-1945,Het verhaal is bij oudere mensen wel bekend,dat er mannen op transport werden gezet,richting duitseland.
Een ervan was mijn zwager...gehuwd dus met mijn zus..hij heeft het geluk gehad om in vorden uit de trein te springen...een lange nacht had hij in de vries kou die nacht in een open veld...onder een boom zich schuil gehouden.
Verschrompeld van de kou wist hij bij een boerderij aan te komen,er branden nog licht ,en er van uitgaande dat er iemand thuis was...klopte hij aan.
de heer des huize deed de deur openen...en zag mijn zwager met rillende handen het gebaar maken van help mij.
Hij werd naar binnen gesleept door de boer en diens vrouw,waar hij zich flink kon op warmen als mede een paar sneden brood met reuzel.
Hij kon er voorlopig onder duiken en kreeg een slaap plaats in een behoorlijke grote kippen farm.
De boer had vrienden...en heel toevallig ook de burgervader van vorden,deze wist...via alle pogingen contact te krijgen met zijn schoon vader termaaten nabij het zwaanshals in rotterdam...via een buurvrouw mevrouw vingerhoed..kreeg zijn vrouw lena..inmiddels met een kind ""Henny"" ander half jaar oud te horen tot vreugde van haar moeder en vader ...dat albert nog leefde en waar hij zich bevond.
En dan komt de LIEFDE..de liefde voor haar man...ze wil hem weet zien en samen zijn.
Maar het is oorlog..en honderd zestig kilometer van huis..was niet niks,maar hoe zou ze er komen,een auto was niet beschikbaar..ingevorderd of hoe dan ook.
Een trein verbinding..was ook niet haalbaar voor hen...nee de moffen.
Zij besloot naar hem toe te gaan ..EN HOE!
Een kinderwagen...met kleine Henny er in ander half jaar oud...vries kou..en dan die afstand...lopende...ja echt lopende...wist zij na veertien dagen op bestemming te komen bij haar geliefde Albert.
Via..via..werd onderweg wat toe geschoven...en kon ze af en toe wat rusten..ze bereikte de veluwe .daar heeft ze zich nog schuil gehouden om via apeldoorn en zutphen in vorden terecht te komen...en na vraag te doen bij het gemeente huis van dit kleine dorpje.
Op een dag voor kerst....ontmoete ze haar geliefde man weer...tranen moeten gevloeid hebben.
Maar het noodlot sloeg toe...haar zoontje Henny was Henny niet meer..dat bij het vertrek uit rotterdam nog glimlachte naar zijn moeder.
DIFTERY...werd geconstateerd in het sophia kinderen ziekenhuis te rotterdam...
Het stierf in de armen van zijn moeder.
Henny werd begraven op crooswijk met een duifje van steen op het graf van haar zoontje.
Jaren lang heb ik het bij gehouden...mijn zus en zwager zijn terug gekeerd naar vorden en in 2009 waren ze zeventig jaar getrouwd .
In november 2014 ben ik er weer eens gaan kijken....naar hun oude huis uit 1944/55....en dan gebeurd er iets moois.
Ik sta daar naar het huis te kijken...herinneringen komen boven...mijn vacantie,s aldaar...een oude man...achter het raam..die mijn foto,s zag nemen...komt naar buiten...Te Koop staat er op het huis...en hij dacht...he een mogelijke koper...en dan vertel ik mijn verhaal....LAAT HET NU EEN ZOON ZIJN van die boer waar ze onder gedoken waren in de kippen farm.
OOIT...ga ik er nog is heen...naar mijn zus en zwager...en die zwager...die een bloed hekel aan duitsers had...ja hij en mijn zus...liggen op een klein afstandje ongeveer vijftig meter van het vak ""ERE BEGRAAFPLAATS DER DUITSERS""

BRONHORST-VORDEN 30 NOVEMBER 2014-Jan Termaaten.