Korte verhalen

Zet ook uw verhalen op 1001KorteVerhalen.nl

Heeft u nog geen account? Meld u gratis aan!

Print dit gedicht

Aan jou de keuze

Dit verhaal gaat over Jay, een zwarte jongen die in de buitenwijken van Brussel in een klein flatje woont met zijn, nogal arme, moeder. Natuurlijk denkt u nu aan allerlei vooroordelen, maar gelukkig is Jay (nu) niet (meer) zo. Hier is zijn verhaal:


Zijn kinderjaren:

Jay is niet in het hospitaal geboren maar wel thuis, in de kelder. Zijn ouders hadden geen geld en ook geen auto om naar het ziekenhuis te gaan dus moest het zo gebeuren. Zijn moeder Tita stierf bijna en was twee maanden lang ernstig ziek. Sindsdien is alles blijven fout lopen: Zijn vader, Jamal, werd doodgeschoten in één of andere drugsruzie in een andere wijk. Waarschijnlijk ging het om een discussie over het “territorium” van een andere drugsbende en dat loopt meestal slecht af. Dat gebeurde een maand na Jay’s geboorte dus heeft hij zijn vader nooit gekend, gelukkig maar… Jamal was dood maar zijn problemen en schulden aan andere bendes waren niet over. Elke maand komen er nog drugsdealers Tita aanvallen om geld te “eisen”. Dit gebeurt tijdens de schooluren dus weet Jay daar eigenlijk niets van. 
Enkele jaren later vlogen zijn twee broers, Angel en Kamar, voor zes jaar de gevangenis in voor een gewapende overval op een juwelierszaak en het bezitten van harddrugs. Zij konden hun moeder niet beschermen omdat ze in de gevangenis zaten, dus gebeurde het telkens opnieuw, over en over. Tita is al enkele keren klacht gaan indienen bij de politie, maar dat leverde telkens niets op. 
Tita zorgde goed voor Jay, ze wou hem zo goed mogelijk opvoeden zodat hij niet in de gevangenis zou belanden zoals zijn broers. Toch maakt ze zich zorgen omdat ze geen geld heeft om hem naar een deftige school te sturen; ze weet dat hij later met slechte mensen zal omgaan en dan domme dingen zal doen. Haar werk is ook niet van de beste, ze moet elke dag om vijf uur opstaan om te stappen naar haar werk waar ze dan in de voormiddag toiletten moet kuisen en in de namiddag flyers moet uitdelen. Ze wordt dikwijls vernederd, maar ze houdt vol. Haar enige hoop is Jay, ze wilt dat hij het leven krijgt waar zij altijd al van gedroomd heeft, ze wilt dat hij een goede job zal hebben, dat hij een Belgische vrouw zal ontmoeten, met haar zal trouwen en kinderen zal krijgen, ze wilt dat hij zijn kinderen naar een goede school zal kunnen sturen, zodat zij uit dit toekomstloos milieu zullen geraken. Ze wilt, ze droomt, maar zal het wel uitkomen?


Zijn puberteit:


Dit jaar, 2015, zal het al het vijfde jaar zijn dat Angel en Kamar in de gevangenis zitten. Jay is nu dertien jaar oud en hij kent nauwelijks zijn broers nog. Hij verlangt er echt naar ze volgend jaar weer terug te zien. Hij gaat nog elke dag naar school, maar vindt het daar veel te saai. Het is gewoon zijn ding niet zegt hij, gelukkig heeft hij er goede vrienden. Na school gaan ze vaak naar een verlaten huis waar ze een beetje skateboarden of een kaartspel spelen. Tita vindt het niet zo goed dat Jay na school nog rondhangt maar ze kan hem moeilijk tegenhouden aangezien ze werkt tot zeven uur ’s avonds en de lesuren om halfvijf gedaan zijn. Om zeven uur is Jay altijd al thuis, hij is nooit te laat. Dan maakt Tita het avondeten klaar en wast en strijkt ze vaak. Gewoonlijk maakt Jay dan zijn huiswerk, ten minste dat denkt Tita toch. Eigenlijk kijkt hij door het raam naar de verlaten parking naast het flatgebouw waar ze wonen. Daar gebeuren er vaak drug- en wapendeals. Het is elke dag hetzelfde: Eerst komt een jongen met zijn fiets controleren of er niemand te bespeuren is, dan komt de verkoper in een zwarte camionette en tenslotte komen de kopers met drie auto’s. Eén auto is snel en vervoert de hoofdleden van de bende, de andere twee auto’s zijn camionetten voor het vervoer van de goederen. De twee camionetten zijn er voor de simpele reden dat enkel de helft van de goederen dan afgenomen wordt in geval van een ongeluk met de politie of een andere bende. Ook nemen de drie auto’s elk een andere weg. Deze techniek is zeer veilig en minder opvallend. Ergens bewondert Jay ze toch maar hij weet dat het slecht is. Dan zegt hij elke keer opnieuw tegen zichzelf “Nee, dat zal ik nooit worden, een drugsdealer, mama zou me vermoorden!” 

Maar toen gebeurde dit: één van zijn vrienden had na school een pakje sigaretten gevonden in het verlaten huis en stelde voor dat iedereen ééntje zou roken. Jay voelde zich niet op zijn gemak, maar rookte er toch één om geen mietje te zijn. Het was afschuwelijk, het smaakte gewoon slecht en iedereen moest er van hoesten, maar ze zeiden allemaal dat ze het super vonden. Ze besloten om elke dinsdag hun zakgeld samen te leggen om een pakje sigaretten te kopen. Dieudonné kon zo’n pakje regelen omdat zijn broer een “Night Shop” uitbaat. De weken gingen voorbij en al snel kochten ze meerdere pakjes en rookten ze op verschillende dagen. Eerst rookte Jay niet altijd mee, maar hij begon ervan te genieten, dus rookte hij elke week meer en meer. Ook in het weekend kwamen ze nu samen en ze brachten nu en dan alcohol mee. Jay’s punten gingen achteruit op school en hij spijbelde soms. Tita was bezorgd, maar ze kon hem geen huisarrest geven omdat ze na school werkt en hem dus niet kan controleren. 
Jay kreeg zijn groeispurt en hij was al snel groter dan Tita. Tita durfde zich niet meer boos te maken op Jay omdat hij snel agressief werd en hij maakte haar bang. Er waren avonden dat Jay niet thuiskwam, hij bleef steeds vaker bij zijn vrienden of vriendinnen slapen. Hun relatie was niet meer zoals het vroeger was. Als Jay thuis was, praatten ze amper tegen elkaar, behalve als Tita kritiek gaf over zijn gedrag. Dan roepen ze tegen elkaar en na een halfuur loopt Jay weg naar het verlaten huis of naar een van zijn vrienden. Als hij niets vindt dan slaapt hij in de Night Shop die de broer van Dieudonné uitbaat.

(Jay is nu veertien, nog 134 dagen tot zijn broers vrij zijn)


Op een maandagavond ging Jay als gewoonlijk naar het verlaten huis met zijn vrienden. Maar deze keer was het weer speciaal: Marwal had vijf gram wiet mee die hij van zijn oudere neef had gekregen als test. Ze rolden wat jointjes en gaven ze telkens door. Ook Jay rookte mee en na een uurtje voelde hij zich als een engel die op een wolk zweeft. Zo’n gevoel had hij nog nooit meegemaakt. Jay voelde zich even cool als de rappers waar hij naar luistert. En zoals altijd wilden ze elke keer meer en meer en vaker drugs roken. Sigaretten werden normaal en drugs werd hét gespreksonderwerp op school. 
Jay’s punten werden slechter en slechter en hij moest zijn jaar overdoen, net zoals de helft van zijn klas. Tita ontdekte ook dat Jay wiet rookte en was zo boos dat ze hem sloeg. Daarna ontbrak er een grote ruzie en Tita zei dat ze hem nooit meer wilde zien. Zo vertrok Jay van het huis met wat spullen en hij vond een bed bij Marwal. Jay was nu helemaal vrij, ging nooit meer naar school en bleef samen met zijn vrienden in het verlaten huis. Graffiti, drugs, alcohol, feestjes, meisjes, wapens… Ze hadden het allemaal. Marwal was drugsdealer geworden en zijn vrienden hielpen hem. Jay vond het super en voelde zich stoer, het leven kon niet beter. 

Vandaag was het de dag waar Jay zolang op gewacht had: Angel en Kamar waren eindelijk vrij! Hij had zijn moeder al twee weken niet gezien maar ze kwamen toch samen voor deze speciale gebeurtenis. Angel en Kamar waren veel veranderd. Kamar had een groot litteken op zijn wang en Angel praatte niet zoveel. Na een uur of vier was het zover: de familie splitste weer. Angel en Kamar gingen naar hun oude flat en Jay ging naar het verlaten huis. Jay had veel geruchten gehoord over zijn broers, volgens Marwal gingen ze weer een grote drugsbusiness opstellen. De volgende dag vroeg Jay aan zijn broers wat ze nu zullen doen en ze antwoordden dat dat hem niet aanging. Jay antwoordde agressief en zei dat hij geen baby meer was en dat hij wist dat ze in de drugshandel actief waren. Angel en Kamar zeiden dat hij beter terug naar huis ging met Tita, omdat dat veiliger is. Jay ging niet akkoord, hij vroeg of hij mee mocht helpen met hun drugshandel. Eerst waren ze tegen, maar toen Jay zei dat hij een bende vrienden had die graag zouden meehelpen om te verkopen gingen ze meteen akkoord. 
Elke vrijdag kreeg Jay een pakje wiet die hij moest verdelen onder zijn vrienden om door te verkopen. Twintig procent van de opbrengst ging naar Jay en zijn vrienden. Samen verdienden ze veel geld dus besloot de bende om het verlaten huis wat op te knappen. Ze kochten wat zetels, een kluis, een frigo, matrassen, een televisie en een playstation. Bijna iedereen van de bende woonde er permanent. 
De weken gingen voorbij en de bende verkocht steeds meer, hun naam weerklonk in de straten en anderen bendes haatten hen al. Jay verdiende nu meer en zijn broers werden steenrijk, maar opeens begonnen de problemen. Een man kwam naar het verlaten huis om het op te knappen voor huur of verkoop en ontdekte dat de bende erin woonde. Hij werd boos en begon de jongens uit te schelden. De jongens begonnen hem te duwen en op hem te spugen. Opeens sloeg de man Marwal recht op zijn gezicht en hij was bewusteloos. Eerst was iedereen stil maar dan haalde Dieudonné zijn pistool uit en schoot in het been van de man.
Hij bloedde hard en schreeuwde het uit van de pijn. Dan schoot Dieudonné nog een kogel af, deze keer tussen de twee ogen van de man, het schreeuwen stopte net als zijn hartslag, maar het bloed vloeide er nu nog harder uit…

De volgende dag werd de man als vermist aangekondigd bij de politie. In de namiddag stond de politie aan de deur van het verlaten huis. De bende was er niet teruggekeerd sinds de moord. Hun drugs en hun geld hadden ze in het kluisje achtergelaten. De politie ontdekte de bloedsporen, maar ze vonden het kluisje niet. Angel en Kamar waren woedend op Jay, ze beweerden dat het zijn fout was, dat hij voorzichtiger had moeten zijn. Ze eisten dat hij met zijn bende de drugs in het kluisje moest gaan halen tegen de volgende ochtend. Dat was natuurlijk een zeer moeilijke taak omdat er rond het huis overal politie patrouilleerde. De bende besloot om de er met vier naar toe te gaan. Dieudonné moest gaan omdat het zijn fout was, de drie anderen waren Jay, Marwal en Ahmed. Hun plan was om langs vanachter het huis binnen te komen en snel naar het kluisje te gaan zonder dat de politie hen zag. Ze vertrokken om twee uur ’s nachts en eens aangekomen bij het huis zagen ze dat er nog drie agenten aan het patrouilleren waren. De vier jongens hadden elk een pistool mee voor het geval er iets fout liep. Binnen het huis geraken was gemakkelijk en al snel hadden ze de drugs en hun geld uit het kluisje gehaald. Ahmed stapte per ongeluk op een glasscherf en de agent die binnen het huis was hoorde het meteen. De agent ging de trap op en probeerde een ander geluid te detecteren. De vier jongens haastten zich het huis uit maar zo gemakkelijk was dat niet zonder enig geluid te maken. De agent hoorde hen duidelijk en al snel was hij in dezelfde kamer als de vier jongens. Hij beval hen hun pistolen op de grond te leggen en vroeg via zijn talkie walkie om steun. Dieudonné deed het weer, hij schoot de agent dood, deze keer in het hart. De jongens werden woedend op Dieudonné. “Waarom schiet je godverdomme een flik dood? Ben je dom of zo? Kom, we moeten hier zo snel mogelijk wegraken” zei Jay. De andere agenten kwamen boven aan maar zagen niemand in de kamer. Het raam was open en ze zagen de vier jongens die wegliepen. Ze liepen achter hen aan en Dieudonné schoot in de lucht om hen af te schrikken. Een agente schoot naar Dieudonné en hij viel mors dood. Jay liep nu nog sneller en verstopte zich in een vuilbak.
Na een uur ging hij naar het huis van zijn moeder en hij gaf haar en knuffel. Hij excuseerde zich voor alles wat hij haar had aangedaan en zei dat hij het nooit meer zou doen.
Hij realiseerde dat hij eigenlijk kon kiezen wat hij met de rest van zijn leven zou doen. Aan hem de keuze om zo te blijven of iets te bereiken in zijn leven. En hij koos voor een leven met een doel, passie of een boodschap. Tita vroeg hem niet wat er gebeurd was want ze wist het maar al te goed. Ze bedankte God omdat haar zoon gered was. Ze wist dat deze gebeurtenis hem gemarkeerd had en dat hij nu veranderd was.


Jay als volwassene:

Jay is nu zesentwintig jaar oud en al twee jaar afgestudeerd aan de universiteit van Brussel. Hij geeft overal in België presentaties over de gevaren van drugs en het belang van school. Hij heeft ook een fonds opgericht om geld in te zamelen voor arme kinderen die geen schoolboeken, schrijfgerij, boekentas… kunnen betalen. Hij leeft samen met zijn moeder Tita in een mooie flat in Molenbeek. Zijn broers zijn nog steeds actief in de drugshandel en hebben geen contact meer met Jay en Tita. Jay heeft zijn keuze gemaakt.


EINDE

Toevoegen aan favorieten

Ingezonden door

Schrijver23

Geplaatst op

25-05-2015

Over dit verhaal

Dit verhaal gaat over Jay, een allochtone jongen die allerlei dingen meemaakt (drugs, moord,...) tot hij kiest om zijn leven te veranderen.

Foto's

Geef uw waardering

Er is 7 keer gestemd.

Social Media

Tags

Allochtoon Boodschap Brussel Buitenwijken Drugs

Reacties op ‘Aan jou de keuze’

Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit verhaal, een reactie plaatsen kan hieronder!

Reageren

We gebruiken uw gegevens alleen om te reageren op uw bericht. Meer info leest u in onze Privacy & Cookie Policy.

Wilt u direct kunnen reageren zonder elke keer naam en e-mailadres in te voeren? Meld u hier aan voor een account!



Merknamen en domeinnamen eigendom van Internet Ventures Ltd - website via licentie in beheer door Volo Media Ltd