de laatste kans deel 9

‘hoi, Lieke?’ Lieke draait zich om. ‘Hoi Tim, wat kom jij hier doen?’ Lieke zit te werken in de studieruimte, en de broer van Julia staat er nou niet echt bekend om dat hij graag leert. ‘ik heb een brief, voor Sam, maar die heb ik vandaag nog niet gezien, ik heb beloofd dat hij veilig aan kwam, wil jij hem brengen?’ aarzelend pakt Lieke de brief aan. Ze denkt terug aan de vorige keer dat er een brief was. ‘uhm, ja, ikke, ik…’ maar Tim is al weg. ‘zozo Lieke, hebben wij connecties met de 5de, en ik dan?’ Alex staat breed lachend voor haar. Lieke zucht. ‘Alex, rot op man, gewoon iets voor Sam.’ Meteen wordt Alex serieus. ‘Hoe is het met Juul?’ hij kijkt haar bezorgd aan. ‘In de klas zeg je wel dat ze naar huis is, en dat het goed gaat enzo, maar volgens mij is er meer hè?’ Lieke zucht nog eens. ‘Ja’ zegt ze dan ‘er is meer, het gaat niet echt goed met haar. Maarre…’ ze wijst naar de envelop, ‘ik ben bang voor wat hier instaat, vorige keer was niet echt positief…’ Alex aarzelt even. ‘rot voor je Liek, maar ik weet het ook niet… gewoon brengen denk ik?’ Dan staat hij op, klopt haar even op haar schouder, en loopt weg. Lieke zucht nog maar eens. Gewoon brengen dan maar. Dan buigt ze zich weer over haar werk.

‘Sam, wordt wakker jongen, Sam, SAM’ Sam knippert met zijn ogen. Zijn moeder zit op de rand van zijn bed. ‘ik heb je maar laten liggen, volgens mij had je dat hard nodig hè?’ ze kijkt hem bezorgt aan. Sam kijkt op zijn wekker, kwart voor 12 al. ‘we moeten even praten liefje, het gaat niet zo.’ Sam zwijgt. ‘Je praat amper, zit hele dagen op je kamer, je gaat niet naar voetbal, en bent nu te moe voor school. Zeg nou zelf, dit gaat niet goed…’ ‘ik wil niet praten, mam.’ Hij schudt haar hand van zijn arm. ‘het is Julia hè?’ houdt zijn moeder vol, ‘Waarom ga je niet eens naar haar toe?’ Sam draait zich om, en doet zijn ogen dicht. Hij wil niet praten, dus dan praat hij niet ook.
Een uur of wat later komt Lola binnen. ‘lig jij nou nog steeds op bed?’ Ze ploft op zijn bureaustoel neer. Sam reageert niet. “Lieke fietste met me mee naar huis, ik heb iets voor je! Ze had het van Tim gekregen, dusja. Dan zal het wel van Julia zijn, hier wil je het lezen?” Sam steekt zijn hand uit. “geef dan, en ga weer weg. Ik wil alleen zijn.” Lola zucht “luister even Sam, Lieke is weer naar huis, ik heb haar verteld dat je ziek bent, en dat het beter is dat er even niemand bij je in de buurt komt. Maar dat smoesje kan je niet blijven gebruiken. Lees die brief, en ga naar Julia. Ik ben het zat dat je zo loopt te doen!” haar ogen lijken van vuur te zijn. “Jij bent niet degene die het lastig heeft hoor, denk eens aan Julia!” dan loopt Lola de kamer uit, en gooit de deur met een klap dicht. Sam staart naar de envelop die voor hem ligt, en maakt hem dan voorzichtig open. “lieve Sam” het is of hij Julia’s stem hoort, en de tranen springen in zijn ogen. Terwijl hij de brief leest, realiseert hij zich dat Lola gelijk heeft. Hij doet stom. Maar het doet pijn. Soms denkt hij dat het beter is als hij Julia had laten springen. Ze wilde deze laatste kans niet.