Levend Portret

Ik ga jullie vandaag een verhaal vertellen wat gaat over Tex. Tex is een jongen van 7 jaar oud en woont samen met zijn papa en mama in een klein gezellig dorpje.
En ik zal jullie wat leuks vertellen, vandaag is Tex 8 jaar oud geworden! Vanmiddag viert hij zijn verjaardag. Zijn vriendjes van school komen langs, maar òòk zijn opa en oma.
Zijn opa en oma blijven zelfs een nachtje logeren. hij ziet ze niet vaak, die komen namelijk helemaal uit Frankrijk!

Als tex uit school komt vraagt hij meteen aan zijn moeder: ‘MAM! Hoelang duurt het nog voordat opa en oma er zijn en we taart kunnen eten?’ ondertussen wilt hij stiekem al een hapje nemen van de taart. waarop zijn moeder zegt: ‘HO eens Tex! Eerst wachten op je opa en oma totdat je een stukje taart mag! Die kunnen ieder moment aanbe…’
*DINGDONGGGG* net op het moment dat Tex zijn moeder wilt zeggen dat ze ieder moment aan kunnen bellen gaat de bel.
‘OPA EN OMA!!’ roept Tex enthousiast. hij rent snel van de keuken naar de voordeur en doet hem open. Hij ziet zijn opa en oma aan komen lopen met een ENORM cadeau.. wat zou daar in zitten?? denkt Tex.
‘Hallo Texie..’ zegt zijn opa, ‘we hebben een prachtig cadeau voor je meegebracht, helemaal uit Frankrijk!’ dan komt zijn oma achter op aangelopen en ze geeft hem een dikke kus op zijn wang. “bléhhh’ zegt Tex, en hij veegt zijn wang af aan zijn mouw. Oma geeft altijd van die vieze natte kusjes denk hij.
Als ze met zijn allen binnen zijn kunnen ze eindelijk taart eten. Maar Tex denkt aan heel wat anders dan aan de taart.. wat zou er toch in dat grote cadeau zitten??
Heel voorzichtig loopt hij naar zijn opa die net op dat moment een hap taart in zijn mond stopt. ‘ehm.. opa?? Wanneer mag ik het grote cadeau uitpakken?’
‘ach jongen wil je hem nu al open maken? Natuurlijk mag dat! Ik zal hem even voor je pakken’.
Opa loopt naar het grote cadeau toe en tilt hem met moeite op. ‘kijk eens aan jongen! Ik hoop dat je het mooi vindt’
Tex gaat voor het grote cadeau staan en scheurt in één keer het papier er vanaf. Tot zijn verbazing is het iets wat hij niet had verwacht…
Hij ziet namelijk.. een schilderij. Hij staart naar het schilderij waar een groot hoofd van een prins op geschilderd staat.
‘een schilderij?’ zegt Tex. ‘ja, hij is heel oud hoor! En hij past niet meer bij onze meubels dus ik dacht misschien past hij nog mooi in je slaapkamer.’
Tex kijkt weer naar het schilderij.. hij vind hem eigenlijk bést wel mooi..nu hij beter naar het schilderij kijkt ziet hij pas dat er een heeeele mooie gouden lijst omheen zit. Zou het schilderij in zijn kamer passen?
Mama zegt: ‘wauw wat een mooi schilderij!! Maar Tex.. ik denk dat we hem eerst heel even op de gang moeten laten staan tot dat papa tijd heeft om hem op te hangen op je kamer.’
Balen.. denkt Tex, maar het is niet anders.. alleen kan hij het schilderij ook niet ophangen, daar is hij veelte zwaar voor!
Inmiddels is het bedtijd voor Tex. Hij geeft zijn opa en oma een dikke knuffel.
Hij loopt naar boven met zijn vader achter hem aan die het schilderij mee naar boven sleept.
‘pfffff Tex dit is écht heel erg zwaar!’
Tex moet stiekem lachen en is blij dat hij hem niet zelf mee naar boven moet nemen.
Eindelijk boven aangekomen zet Tex zijn vader het schilderij op de gang neer naast de kamer van Tex.
Ondertussen kruipt Tex zijn bed in. ‘Slaap lekker Tex’ zegt zijn vader. ‘slaap lekker papa!’ zegt Tex.
En Tex valt in een diepe..diepe slaap..
Maar midden in de nacht wordt Tex plots wakker van een geluid op de gang.. wat zou dat toch zijn geweest denkt hij? En plots hoort hij het weer! Er komt geritsel van de gang af..
Tex stapt heel voorzichtig zijn bed uit en loopt naar zijn deur toe die op een kier staat.
Hij steekt zijn hoofd om de hoek..
Hij ziet de prins uit het schilderij stappen!! Tex weet niet wat hij ziet!! Droomt hij? Dit kan toch niet echt gebeuren?
Tex doet de deur iets verder open en zegt zachtjes.. ‘hallo? Wie is daar?’
De prins schrikt van Tex en struikelt over zijn eigen voeten ‘AU’!
Tex rent snel naar de prins toe en helpt hem overeind. ‘Hallo Prins, wie ben jij?’
‘Wie ik ben?? Wie ben jij?!’ zegt de prins. ‘ik woon al 200 jaar in een mooi Frans huis en toen ik net wakker werd was ik opeens hier!’
‘Ik ben Tex!’ zegt Tex. ‘ik heb jou gekregen voor mijn verjaardag van mijn opa en oma!’
De prins kijkt hem vreemd aan en zegt: ‘Nee dat kan niet! Ik heb een mooie koningin thuis zitten en 2 lieve prinsesjes, ik kan helemaal niet hier zijn!’
Tex denkt even na en heeft dan een idee. ‘als we nu een andere prins tekenen, hangen we die in de mooie gouden lijst, en kun jij terug naar Frankrijk! Dat heeft niemand door!’
De prins vindt dat een goed idee. Tex pakt allerlei spullen bij elkaar om de prins zo goed mogelijk na te maken. Mooie kleuren papier, stiften, lijm om hem vast te plakken.
Dan gaan ze aan de slag. En na een hele nacht werken is het schilderij eindelijk af..
Ze hangen het nieuwe schilderij snel in de gouden lijst voordat Tex zijn ouders wakker worden.
Tex zegt tegen de prins: ‘als ik nu een ontbijt op bed ga maken voor papa en mama, dan kun jij snel naar buiten om zo weer terug naar Frankrijk te gaan en hebben ze niks door!’
De prins vind het een goed plan. Tex maakt 2 boterhammen met hagelslag, pakt 2 appels en vult 2 bekers met melk. Voorzichtig loopt hij met het dienblad naar boven en klopt op de deur van de slaapkamer van zijn ouders.
‘binnen!’ zegt zijn vader.
‘ik heb een heeeeel lekker ontbijtje voor jullie gemaakt!’ zegt Tex.
Tex zijn ouders kijken elkaar aan en lachen. ‘wat ben je toch ook weer een schat!’ zegt zijn moeder.
Dan hoort zijn moeder plots een raar geluid in de gang en zegt: ‘wat hoor ik toch voor een raar geluid??’
Tex moet zachtjes lachen en kijkt naar de prins die vanuit de deuropening naar hem zwaait. ‘niks hoor mam! Eet maar gewoon verder’. En hij geeft een dikke knipoog naar de prins die terug gaat naar het land waar zijn lieve koningin en zijn prinsesjes op hem zitten te wachtten.. Frankrijk.