Korte verhalen

Zet ook uw verhalen op 1001KorteVerhalen.nl

Heeft u nog geen account? Meld u gratis aan!

Print dit gedicht

mijn levenswerk

Proloog

De kracht is overweldigend. De geestendruk spreid zich wijd over de omgeving. Soms voel ik de druk minder worden of zelfs bijna verdwijnen. Ik voel hoe de energie langzaam uit mijn lichaam vloeit. Het licht van mijn beschermer, mijn ster, straalt fel in de duisternis die Hij heeft laten neerdalen. Zijn kracht is massaal onbeschrijfelijk. Toch houd ik stand. Ik verplaats mijn evenwicht naar de bal van mijn voeten en zorg dat ik een balans veerkrachtige houding aan neem. Al moet ik deze machtsstrijd een jaar lang volhouden ik zal blijven staan. Hij komt niet door mijn verdediging heen. In tegenstelling tot Hem heb ik iets waar ik voor vecht. Mijn gedachten schieten naar Hun. Zij zullen de wereld veranderen. Zijn zullen zich verenigen met de Goden en de balans die ik met Hem verstoort heb weer in orde herstellen. Ik voel de liefde die ik voor ze koester. Ze geeft me kracht. De liefde vloeit door mijn lichaam en mengt zich met mijn geestendruk. Mijn rode aura slaat wild om me heen. De rode slierten spannen en ontspannen zich, maken dansende bewegingen om me heen. Ik houd mijn zwaard in de aanslag geduldig wachtend op Zijn volgende move.
‘Serennity!’ de bekende stem vol zorgen en pijn vangt mijn aandacht. Ik draai me half om en zie Ze staan. De Twee, mooi en sterk gesierd door hun eigen zilveren en gouden aura. Maar Zij waren het niet die mijn naam had geroepen. Het had van ver geklonken. Achter me zie ik het slachtveld dat we hebben aangericht voor we hier uiteindelijk konden komen. De duisternis van Zijn zwarte aura heeft ons in gesloten en ik kan niet voor bij de zwarte sluier kijken. “Serennity!” daar is het weer. Met pijn in mijn hart draai ik mijn hoofd terug om me op het gevecht voor me te concentreren. Hoe graag ik ook wil helpen. Dit licht buiten mijn kunnen, mijn kracht en inspanning is hier nodig om de Twee te beschermen. Ik hef mijn zwaard nog niet of Hij schiet naar voren. Even verdwijnt hij in zijn voorwaartse beweging en verschijnt nog geen seconde later achter me met een bovenwaartse hauw naar mijn hoofd. Ik draai me zo snel ik kan om en verhoog mijn Geestendruk om Hem trager te maken. Ik zie zijn mond om krullen tot een wrede grijns. Ik heb een fout gemaakt waar hij van zal profiteren. Maar welke fout vraag ik me af.

Dan voel ik een pijnlijke scheut in mijn rug. Ik weet dat hij mijn litteken heeft geraakt. Het is de meest gevoelige plek op mijn lichaam. Ik sidder maar houd de geestendruk hoog. Met mijn vrije hand zoek ik op mijn rug naar het mes die tot aan het gevest in mijn rug is geboord. Ik trek het los met wat magie om mezelf kracht te geven en werp het mes terug naar zijn eigenaar. Hij graait het mes uit de lucht en gooit het op de grond. Mijn rug word warm van het stromende bloed. Op momenten als deze benijd ik mijn moeder op haar genezende gave. Als ik nou iets zorgvuldiger in de leer was geweest bij de elfen of bij mijn moeder zelf dan had ik deze vleeswond tijdens dit gevecht kunnen genezen.

Ik heb geen tijd om stil te staan bij gaven die ik toch niet heb. Hij komt alweer op me afgestormd met zijn kromme zwaard in de aanslag. Ik draai weg en laat mijn katana op zijn kuit neerkomen voor ik naar de andere kant van het veld jump. Hij voert zijn geestendruk op en alles word nog zwarter dan het al is. de druk word zo heftig dat ik met al het plezier me op mijn knieën laat zakken en toegeef aan de kracht die op mijn schouders druk uit oefent. Ik zie de gouden en zilveren ogen groot van schrik naar mij kijken. Ik weet dat ze op me rekenen en ik kan ze niet laten vallen. Zij zijn de toekomst en moeten koste wat het kost beschermd worden. ‘Nog niet klaar met spelen?’ zijn wrede grijns word nog groter als ik vol afschuw mijn hand over mijn rug haal en een met bloed besmeurde hand terug krijg.

Ik stop mijn katana terug in zijn schede en maak de symbolen van tijger aap en vos. Ik voel de ketens van mijn chakra open springen. De stroom energie raast door mijn kleine lichaam. Ik druk mijn handen bij elkaar en focus. Mijn rode aura en chakra mengen zich in de palmen van mijn handen tot knetterend een bol pure energie vrij komt. Ik jump naar Hem toe en geef hem de volle lading van de energie. Hij probeert wat op te vangen met zijn zwaard en schuift 3 meter naar achteren. Zijn kleding zit vol scheuren en brandvlekken als hij zich weer in zijn volle lengte uit strekt. Ondanks de massale klap die hij heeft gehad van mijn aanval grijnst hij nog steeds. ‘Was dat alles? ‘ ik trek mijn katana weer uit zijn schede en zet de volgende aanval in. Hij ontwijkt al mijn aanvallen met gemak en blaast me naar achteren. Ik beland op mijn rug een aantal meter bij hem vandaan. Ik wil het uit schreeuwen van de pijn maar gun hem dat plezier niet.

Hij jumpt naast me gehurkt en houd een eeuwenoude dolk vlak boven mijn hart. Ik verzamel mijn aura van de tweede poort in mijn lichaam en wil weg jumpen. Hij steekt zijn hand op en blokkeert mijn magie. ‘ik heb je gevraagd of je met me over deze wereld wilde regeren.’ Fluistert hij. Ik sla met al mijn aura die ik kan krijgen tegen de wanden van zijn blokkering. Hij glimlacht naar me. Heel even denk ik een glimp van spijt in zijn donkere ogen te zien. ‘maar jij moest zo nodig de held uit hangen.’ Ik trek een dolk uit de riem die om mijn been gegespt zit en steek in zijn been. Hij gromt en springt overeind met mijn mes nog in zijn been.

Zijn blokkering heft zich op en ik laat het vuur dat binnen in me raast los. De donkere ruimte word gevuld met een oranje gloed van toren hoge vlammen die langzaam om Hem heen cirkelen. Ik voel de energie vreters binnen in me zich een weg door mijn aura stroom vreten. Door de tweede en derde poort. Ik sta op en loop langzaam dreigend op hem af. ‘Ik laat me niet zo snel verslaan. Ik zal altijd voor ze blijven vechten.’ De derde en vierde poort binnen in me slaan ook open. De aarde onder ons begint te scheuren, de wind trekt aan. ‘ik zal ze beschermen met alle kracht die in me heb’ ik loop dwars door de vlammen heen. In mijn hand glimt een enorme bol van rode aura. Ook hij heeft zich tot zijn aura gewent en om hem heen zweven meerdere bollen van gitzwart aura. ‘je weet zelf ook dat jou lichaam niet gemaakt is voor de hoeveelheid kracht die er in je zit.’ Lacht hij. Op mijn schouder vormt zich een draak gemaakt van water met mijn vrije hand wijs ik de draak zijn prooi. Hij schiet over mijn arm naar Hem toe. Hij stuurt al zijn auraglobe op de draak af die uit een spat.

Ik spring naar voren, plant mijn aura bol in zijn maag en grijp hem bij de keel. Ik kijk hem recht in zijn donker bruine ogen. Ik zie zijn angst voor mij steeds verder over hem heen trekken. Hij weet precies wat ik met hem ga doen. Ik ga met mijn aura, zijn aura hart consumeren en hem slaaf maken naar mijn wil. Ik voel de duistere magie door me heen trekken. Mijn lichaam siddert, de zwarte magie kruipt door mijn lijf naar mijn ogen. Zijn ogen beginnen aan de randen zwart te kleuren. Het zwart trekt langzaam maar zeker verder over de rest van zijn oog. Binnen in mij slaan ook de vijfde en zesde sluis van mijn aura open. Ik weet dat de zevende sluis mijn eigen lichaam zal zijn. Dat mijn aura haar kracht zal halen door niet alleen zijn aurahart, maar ook mijn eigen lichaam te consumeren. ‘Mam!’ hoor ik achter me. Zij weten ook wat er gaat gebeuren. Hij vormt een geluidloze schreeuw als zijn ogen volledig zwart kleuren, dan worden zijn ogen rood, gebonden aan mijn aura.

Hij zakt in elkaar, ik laat zijn keel los en laat me op de grond vallen. Ik lig op mijn pijnlijke rug en zie boven me de koepel van duisternis vervagen. De blauwe lucht breekt erdoorheen en zonnestralen verwarmen mijn huid. Als ik mijn handen op mijn buik wil leggen voel ik hoe een gevest uit mijn borst steekt. Tijdens mijn overname heeft hij me dus recht in mijn hart gestoken. Na al die jaren van krachtmetingen en magische hoogte punten is het bijna ironisch dat ik zal sterven door een simpel mes in mijn hart.

Toch ik ben nog niet dood. Waarom niet? Dan voel ik hoe de dikste en laatste sluis openbreekt en mijn vurige aura wild en vrij om zich heen raast. Uiteindelijk was het dus toch een te grote overname voor me geweest. Ik voel mijn lichaam opbreken en als ik mijn handen voor mijn ogen houd zie ik dat ik langzaam transparant word. Zij knielen naast me. Hun tranen vertroebelen hun prachtige ogen. De één goud, de ander zilver. Boven me hoor ik een zuivere kreet van een prachtige vogel. De vogel weet het ook en kondigt mij dood aan. Bij mijn hoofd daalt de pure ster met haar zuivere licht. Half overeind hoor ik een schorre stem krassen. ‘beveel me meesters!’ Ik weet dat hij het is. mijn overname is met succes uitgevoerd en hij is nu volledig aan mij toegewijd. Alleen weet ik niet of mijn magie stand zou houden als ik zelf sterf. ‘vermoord jezelf’ fluister ik met een raspende stem. Zonder geluid spat de gedaante uit elkaar tot er enkel nog zwarte slierten aura overblijven.

Het voelt of er een zware last van mijn schouders valt. Eindelijk is het tijd voor mij om de stoffelijke wereld achter te laten. Ik weet dat ik nu veilig kan gaan. Ik voel mezelf wegglijden verder naar de duisternis. De dood komt me halen. Ik weet dat het niet lang meer gaat duren.

Er flitsen beelden voorbij in mijn hoofd. Beelden van mijn leven, van de dingen die ik heb gedaan of juist niet heb gedaan. op sommige momenten zijn de beelden heel scherp op anderen juist heel wazig. Ik vraag me af waarom de dood me juist deze beelden laat zien? waarom moet ik terug kijken naar het leven dat ik geleefd heb? De beelden flitsen steeds langzamer voorbij tot ik het zich scherp stelt op één bepaalde gebeurtenis. Eerst herken ik mezelf en de omgeving niet eens. Maar dan weet ik het weer. Hier begon het allemaal. Hier werd mijn gewone leven op zijn kop gezet. Alles wat ik toen in die herinnering kende zou in de jaren daarop verdwijnen en plaats maken voor een nieuwe, bizarre en gevaarlijke wereld. Maar deze herinnering zou niks kunnen veranderen aan de huidige situatie, wat het enige wat er voor mij nu nog toe doet is
Mijn naam Serennity, en de wetenschap dat ik stervende ben.

Toevoegen aan favorieten

Ingezonden door

sharingan

Geplaatst op

05-01-2016

Over dit verhaal

ik ben hier al sinds mijn 10e mee bezig het verhaal te bedenken en een wereld te creeren ik heb de wereld nu mis ik nog de juiste woorden om het te beschrijven. dit is een begin

Geef uw waardering

Er is 4 keer gestemd.

Social Media

Tags

Aura Fantasie Proloog

Reacties op ‘mijn levenswerk’

Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit verhaal, een reactie plaatsen kan hieronder!

Reageren

We gebruiken uw gegevens alleen om te reageren op uw bericht. Meer info leest u in onze Privacy & Cookie Policy.

Wilt u direct kunnen reageren zonder elke keer naam en e-mailadres in te voeren? Meld u hier aan voor een account!



Merknamen en domeinnamen eigendom van Internet Ventures Ltd - website via licentie in beheer door Volo Media Ltd