Korte verhalen

Zet ook uw verhalen op 1001KorteVerhalen.nl

Heeft u nog geen account? Meld u gratis aan!

Print dit gedicht

Frederik de Nietsist, prins van Hohenzollern

Een ambigueze prins

Frederik de Nietsist prins van Hohenzollern is een bekend man. Hij is niet alleen de rechtmatige opvolger van de Duitse keizerskroon, als het keizerrijk nog zou hebben bestaan, maar is vooral een vooraanstaand aristocraat en graag geziene gast op feesten. Volgens eigen zeggen stamt hij in directe vrouwelijke lijn af van één van de dochters van Frederik I van Zollern de stamvader van de Hohenzollern.

Frederik kreeg de bijnaam de Nietsist toen hij, gedwongen door zijn opvoeding, politicologie ging studeren aan de universiteit van Oxford. Hier werd hij met alle egards onthaald, maar hij maakte al snel de hoogleraren het leven moeilijk. Het hoogdravende gedwaal van hen, dat volgens hem een onmiskenbaar gevolg was van een gebrek aan diepere inzichten, verveelden hem. In een argument met een hoogleraar zei deze: “Jij gelooft in niks, want jij bent niks.” Frederik was hem daar meer dan dankbaar voor, want nu kon hij losgaan en de goede man volledig van het podium vegen.

Frederik voelde zich betrokken tot de wereld, maar kon geen soelaas vinden in de manier waarop vooral de Westerse cultuur zich had ontwikkeld. Het was dan ook niet vreemd dat hij tijdens zijn vrijwilligerswerk in Afrika tot inzicht kwam dat de wereld een groot gebrek aan echte waardes kent. De wereld heeft niet die doelmatigheid zoals het Platonisch-Christelijke denken beweert. In plaats daarvan leeft er een groot nihilistisch bewustzijn, waarvan men niet inziet dat hij er is. De mens is decadent geworden door lijdzaam zijn lot te ondergaan, maar wel met de gedachte in het achterhoofd dat hun waardes die van de ander overstijgt.
Frederik had het ook niet zo op de politiek. Hij vond het een domen voor achterlijke en minderwaardige lieden die niets anders doen dan elkaar monddood proberen te maken. Waarbij aangetekend dat hij zelf een groot voorstander was om sommige mensen monddood te maken. Ondanks zijn vele ruzies met leraren en zijn hoogdravende houding haalde hij zonder problemen cum laude zijn diploma.

Frederik besloot na zijn studie dat de wereld voor hem geen plek had. Hij kreeg van zijn vader, die hem tegelijk lief had maar ook buitengewoon teleurgesteld was, een chalet in Zwitserland en een penthouse in Monaco. Zo pendelde Frederik tussen twee levens in. Een solitair leven in de Zwitserse Alpen waar hij zich liet omringen door boeken enerzijds. En een solidair leven in Monaco waar hij zich liet omringen door vrouwelijk gezelschap anderzijds. Tijdens de vele society feesten was Frederik, hoewel hij altijd een bijzonder ambigue houding aanhield, de man die met zijn inzichten iedereen versteld deed staan.

De ontmoeting die alles in een perspectief plooit

Na een vermoeiende avond waarbij Frederik weer eens teveel gezopen en gesnoven had, iets dat hij iets te vaak deed als hij in Monaco was, kreeg hij een telefoontje van zijn jongste zus dat zijn vader het leven had gelaten. Gebroken door verdriet wil Frederik niks liever dan gaan slapen. Hij besluit om naar zijn slaappillen te grijpen. Ten gevolge van de mix van stresshormonen, coke, slaappillen en alcohol krijgt hij een heel actieve droom. Frederik waant zich in een dorre omgeving en het duurt niet lang voordat zijn hersenen doorhebben dat hij zich in de Sierra Espuna bevindt, een gebergte in het zuidoosten van Spanje. Hij kwam hier vroeger met zijn vader jagen en kamperen. Het waren de momenten geweest dat zijn vader hem vertelde over zijn voorvader Frederik de Grote. Frederik de Grote die volgens Voltaire in de morgen een groot vorst, in de middag een groot schrijver, in de avond een groot gastheer en de hele dag door een groot filosoof was. Zijn vader legde dan uit aan Frederik dat hoewel hij nooit koning of keizer kon worden zijn afkomst wel een zelfde soort engagement vereiste.
Frederik knijpt even in zijn arm, dit kan toch niet werkelijk waar zijn.

Enfin, hij besluit te gaan wandelen. Na een stuk gelopen te hebben, Frederik schat dat er een uur voorbij zal zijn gegaan, besluit hij op een grote steen te gaan zitten. “Aha een medemens hier helemaal alleen.” Frederik draait zich geschrokken om. Achter hem staat een hoogbejaarde man met een loopstok. “Laat mij, mijzelf voorstellen. Mijn naam is Alfredo Sumac. Deze bergen zijn al meer dan honderd jaar mijn thuis, maar elke bezoeker is meer dan welkom.” Frederik vraagt wat de oude man hier doet. “Dat heb ik toch net gezegd?” Dat bedoelde Frederik niet, hij doelde op de leeftijd van de man was hij niet bang dat er iets met hem zou gebeuren. “Mijn beste jongen, een goede reden om te leven is tevens een goede reden om te sterven. Als ik sterf dan is er niks meer. Ik leef liever dan dat ik wacht op de dood.”

Frederik lachte minzaam, maar begreep maar al te goed wat Alfredo zei. Hij heeft duidelijk een gevoel voor het leven in zijn hart zoals Frederik het ook altijd beleven wil. Het macht uitoefenen over het eigen leven en het daarmee vormgeven van een voleindig zijn. Niet bevlekt met de waardes die iemand anders of iets zoals de kerk in naam van God je oplegt. Frederik staat op en zegt Alfredo vaarwel, want hij moest weer terug naar beneden. “Wat jammer nou, ik moet namelijk naar boven toe. Maar als jij naar beneden wil gaan dan splijten onze paden hier en wens ik je al het goede toe. Maar weet wel de weg naar beneden voor jou dezelfde is als de weg naar boven met dat verschil dan dat ik naar boven ga.” Frederik zijn gezicht verstart en zijn minzame lach verdwijnt van zijn gelaat. Probeert Alfredo hem nu te testen op zijn sociabiliteit vraagt hij zich af. Dat miskent Frederik aan de mensen, die eindeloze wil om je voor het blok te willen zetten.

Rancuneus en zonder Alfredo een blik waardig te gunnen stapt Frederik op. Hij loopt een stuk naar beneden totdat zijn gedachtes uitgaan naar zijn eigen rol. Had hij niet zijn eigen vooroordelen geprojecteerd op deze man die slechts een ander zag waarmee hij in gesprek ging. Daarop besluit hij om te keren en Alfredo bij te halen. “Zo jongen ben je daar weer. Mag ik nu vragen wat jij hier eigenlijk doet in deze bergen.” Frederik vertelt zijn verhaal, hoe hij met zijn vader door deze bergen liep jagend op verschillende dieren en kamperend onder een heldere hemel. Het waren Frederik zijn mooiste herinneringen in een voor de rest door luxe gepamperd leven. Hij sprak met Alfredo ook over zijn leven als prins en het feit dat hij cum laude afgestudeerd was aan Oxford. Zijn visie op een waardevolle wereld, die door waardeloze mensen wordt bewoond. En het besluit dat hij had genomen om de rest van zijn leven te genieten en plezier te hebben.

“Van mij zal je niet horen dat een leven vol persoonlijk plezier een verkeerd ideaal is. Maar ik hoor en zie jou Frederik. En als ik zo vrijpostig mag zijn, volgens mij zijn de demonen waarmee jij worstelt in jouw hoofd precies degene die jou van het pad afgehaald hebben. Nu zit je, als ik het goed zie, op een pad van waanzin, decadentie en slaafse moraal. Maar volgens mij ben jij niet die persoon. Toch jongen?” Frederik krabt aan de achterkant van zijn nek en herinnert zich de tijd waarin hij met veel vuur sprak over actief burgerschap en een herboren moraal. Hij pleitte altijd dat de mens alleen het woord God had verwijderd, maar voor de rest door bleef ploeteren op hetzelfde wereldbeeld. Ook walgde hij van de mensen die hem zagen als prins Frederik en daarmee hem niet werkelijk zagen voor wie hij was. Een mens moet beoordeeld worden op zijn daden niet op zijn afkomst vond hij.

“Er zijn twee verschillende vormen van zelfmoord Frederik. De ene is een duidelijke vorm het is de absolute dood, de ander is een subtielere en relatieve vorm van zelfmoord. Dat mijn beste jongen is zelfverloochening. Ik waardeer je opstandigheid, zelf heb ik moeten vechten voor mijn idealen tijdens de Spaanse Burgeroorlog. Zowel letterlijk als figuurlijk. Ik moest het op een akkoord gooien met lieden die ik niet begreep. Het was de enige manier om weerstand te bieden tegen Franco. Een dergelijk proces is niet alleen extern. Zeker bij jou is dat het geval, jij bent in conflict met jezelf en om überhaupt jezelf te kunnen overwinnen zal je het toch echt op een akkoord moeten gooien. Anders verander je langzaam in het monster dat je aan het bestrijden bent.”

Jezelf overstijgen

Alfredo en Frederik moeten nog wel uren hebben gesproken, want waar de zon eerst nog hoog stond was hij nu ineens aan de horizon aan het verdwijnen. Inmiddels waren ze bij een klein huisje aan de rand van een kloof aangekomen. “Ha fijn om weer bij mijn huis te zijn. Wil je misschien wat drinken en wat te eten mijn vriend.” Frederik besefte ineens waar hij was. Dit was het huis waar hij en zijn vader altijd een rustpauze namen tijdens de jacht. Daar leefde die aardige kluizenaar die altijd wel wat te eten en vers water had. Hij had hier altijd als tiener aan de rand van de kloof gestaan en zich afgevraagd of hij de sprong kon maken naar de andere kant. De afstand was om en nabij de zeven meter, maar hij had nooit het vertrouwen dat hij het zou halen. Falen was ook geen optie, want dan liep het niet goed met je af. Het was helaas wel de enige manier om naar de top van de berg te komen.

Alfredo die inmiddels allang doorhad hoe de vork in de steel zat kwam naast Frederik staan. “In alle redelijkheid geloof ik ook niet dat je het zal halen. Toch zou je jezelf kunnen afvragen of het in dit geval echt uitmaakt of je het wel of niet haalt. Er is eigenlijk geen reden te bedenken om het niet te doen.” Frederik voelt Alfredo zijn hand op zijn schouder. “Soms op de meest absurde momenten komt het leven met een momentum waarop je meegevoerd kan worden.” Frederik knikt en doet een aantal stappen achteruit totdat hij bij de voordeur van het huisje staat. Hij trekt een sprintje en net voordat hij af wil zetten ziet hij Alfredo in zijn linkerooghoek met een grote lach op zijn gezicht. “Vaarwel mijn vriend, hoop dat het je goed gaat.” Alfredo trekt het touw strak dat aan de boom rechts van Frederik vastzat. Frederik struikelt en valt de duisternis in, totdat hij neer komt in een ijskoud meer.

Frederik schrikt en kijkt om zich heen. Hij ziet een halfvolle whiskeyfles en een doos met slaappillen. Aan de muur hangt een foto van zijn vader en hem in de Sierra Espuna. Onmiddellijk begint Frederik te huilen, hij heeft zijn vader teleurgesteld en nu is hij gestorven met de gedachte dat zijn zoon een mislukkeling is. Frederik strompelt naar de douche. Hij zet hem vol aan en terwijl het zoete water het zoute zweet en de bittere tranen rechtstreeks het riool instuurt herleeft Frederik de laatste momenten van zijn droom. Hij had zichzelf altijd gezien als een verlicht wezen. Hij had altijd goed gehandeld dacht hij, maar van binnen was hij verzuurd en verachte hij veel van wat hij om zich heen zag gebeuren.

Alfredo sprak hem erop aan en was oprecht tegen hem geweest. En toch liet hij hem expres struikelen. Hij durfde het aan om een vriend te laten vallen niet om hem kwaad te doen, maar om hem wakker te schudden. Frederik besefte dat hij te laf was geweest om te handelen naar zijn mogelijkheden, omdat hij te bang was dat hij daarmee in de duisternis kon verdwijnen.

Toevoegen aan favorieten

Ingezonden door

David de Vreer

Geplaatst op

04-07-2015

Over dit verhaal

Dit verhaal heb ik geschreven voor Levenskunst een module die ik volgde tijdens mijn minor Praktische Filosofie

Geef uw waardering

Er is 2 keer gestemd.

Social Media

Tags

Droom Filosofie Levensdoel

Reacties op ‘Frederik de Nietsist, prins van Hohenzollern’

Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit verhaal, een reactie plaatsen kan hieronder!

Reageren

We gebruiken uw gegevens alleen om te reageren op uw bericht. Meer info leest u in onze Privacy & Cookie Policy.

Wilt u direct kunnen reageren zonder elke keer naam en e-mailadres in te voeren? Meld u hier aan voor een account!

Laatste nieuwsberichten

  • 21-02 - Spanning voelen bij online spelen

    Als online casino liefhebber, wil ik graag mijn ervaringen delen van het online spelen en andere spelers ook tips geven. Het is van belang dat je gaat kijken naar De beste online poker strategieën

    In Nederland mogen we sinds 1 oktober 2021 legaal online gokken. Dit betekent dat de Nederlandse Kansspelautoriteit vergunning verleend aan gokbedrijven die voldoen aan alle eisen...

Bekijk oudere nieuwsberichten »


Merknamen en domeinnamen eigendom van Internet Ventures Ltd - website via licentie in beheer door Volo Media Ltd